Тэатральны педагог Ніка Саўчанка збірае валанцёраў, каб дапамагчы дзецям з праблемамі зроку адолець школьную праграму па літаратуры.
На сёння каманда праекта “Яркі свет” скончыла запісваць “Маленькага прынца” для навучэнцаў сёмага класа, для шостага цяпер ідзе праца над “Ноччу перад Раством”. У чарзе ёсць і “Забітыя пад Масквой”. Спіс беларускай літаратуры пакуль трымаюць у сакрэце.
“Кніг шрыфтам Брайля мала і чытаць іх складана. Дзеці з праблемамі зроку на ўроках слухаюць урыўкі, якія чытаюць настаўнікі, але яны хутка стамляюцца і страчваюць увагу”,— распавяла Ніка. Яна са сваёй калегай Валерыяй Сукач пабывала ў Васілевіцкай школе-інтэрнаце для дзяцей з парушэннем зроку. Там паненкі пагутарылі з дзецьмі, вызначылі, што канкрэтна выклікае ў іх цяжкасці, і вырашылі першым чынам дапамагчы навучэнцам у літаратурах.
Першапачаткова ідэя запісу аўдыякніг па школьнай праграме стваралася для ўдзелу ў конкурсе “Сацыяльны старт”. Такая ідэя спадабалася журы, і Ніка атрымала грант і каля двух месяцаў на сваю праграму.
“Я ўспомніла, што адзінаццаць гадоў таму мая маці ўжо ладзіла адзінкавую акцыю, запісала дзве кнігі і перадала іх у Васілевіцкую бібліятэку. Мне выпала пашырыць гэтую ідэю”, — адзначыла Ніка. Яна набыла апаратуру для запісу, праводзіць майстар-класы па чытанні і збірае вялікую групу валанцёраў. У камандзе ёсць і выхаванцы школы, дзе працуе Ніка, і дарослыя людзі, у паўсядзённасці далёкія ад чытанняў і літаратуры.
“На першую сустрэчу прыйшло 9 чалавек знаёмых. Цяпер жа да нас далучаюцца зусім незнаёмыя людзі, якія недзе прачыталі ці пачулі пра нас. Ёсць нават такія, хто пабачыў свайго знаёмага на здымках нашых сустрэч і нанова пасябраваў з ім, каб прыйсці да нас. Людзі кажуць, што для іх праект як глыток свежага паветра. Гэта радуе маё сэрца, і такіх гісторый у нас багата. Так, мне патэлефанавала жанчына, што выкладае музыку для сляпой дзяўчынкі, і папрасіла прыйсці да нас. Мы былі вельмі радыя іх вітаць”, — падялілася Ніка.
Перад чытаннем валанцёры робяць практыкаванні для правільнага дыхання, размінаюцца і чытаюць тэкст, каб падабраць правільную інтанацыю для пэўнай сцэны. Збіраецца група двойчы на тыдзень, а сам запіс доўжыцца каля гадзіны. Дзеці ад 12 гадоў і дарослыя чытаюць у некалькі мікрафонаў рэплікі сваіх герояў, што робіць такія гукавыя кнігі больш падобнымі да аўдыёпастаноўкі.
“Нам яшчэ шмат чаго рабіць. Плануем стварыць сайт, каб змясціць там кнігі, але пакуль не знайшлі чалавека, які б за гэта ўзяўся. Варта пераабсталяваць месца, дзе мы займаемся, бо не ўсе практыкаванні там цяпер зручна рабіць. Калі праект будзе развівацца, мне б хацелася ладзіць канцэрты і школьныя гадзіны, дзе былі б разам дзеці з праблемамі зроку і звычайныя вучні. Бо тыя, хто кепска ці нічога не бачыць, звычайна сядзіць дома, мала камунікуе і не мае сяброў”, — падзялілася планамі Ніка.
За праектам можна сачыць на Talaka, а таксама ў ФБ і ВК.
Марыя Грыц
