“Праўдзівая гісторыя…” аўтарства Уладзіслава Ахроменкі і Максіма Клімковіча – пародыя на афіцыйную мінуўшчыну трох спадкаемцаў міфалагічнай істоты Homo Slavіanikus’а, у якой дастаткова выразна прачытваецца гісторыя трох сусветна знаных народаў. Асобныя гістарычныя падзеі – закалоты, змовы, замірэнні і аншлюсы, — наўмысна падаюцца ў перакручанай, прынцыпова нязвыклай трактоўцы. Гісторыя трох народаў паслядоўна выкладаецца “ад дагістарычных часоў і да будучых эпохаў”, і з гэтае прычыны тэкст можа прэтэндаваць на пэўную эпічнасць.
Літаратурны жанр “альтэрнатыўнай нацыянальнай гісторыі”, да якога і належыць дадзены твор, дастаткова традыцыйны для замежных літаратураў (“Выспа пінгвінаў” А. Франса, “Гісторыя аднаго горада” М. Салтыкова-Шчадрына, “Нататкі пра горад коткаў” Лаа Шы), але абсалютна нераспрацаваны беларускімі аўтарамі.
Значная частка нацыянальна свядомых беларусаў гадавалася на творах У. Караткевіча, М. Ермаловіча, У. Арлова, Г. Сагановіча і гэтак далей, прытым абсалютная іх большасць крытычна ставіцца да тае гісторыі Беларусі, каторая вывучаецца ў сённяшніх школах і ВНУ. Калі ж дадаць да гэтага шматлікія імперскія выбрыкі нашых усходніх суседзяў, у выніку і атрымаецца той градус здзеклівасці, які танальна і закладзены ў “Праўдзівае гісторыі Кацапа, Хахла і Бульбаша”.
“Гісторыя…” пісалася падкрэслена непаліткарэктна, як да Бульбашоў і Хахлоў, так, натуральна, і да Кацапаў. Але ж гэта не зашкодзіла ўкраінцам змясціць фрагменты тэксту ў “Вікіпедыі” (ўкраінскі сегмент — uk.wikipedia.org/wiki/Кацап). Тэкст ужо перакладаецца на ўкраінскую мову і да канца года будзе выдадзены ў Тэрнопалі ці ў Кіеве.