Я купіла сабе арафатку
ў гандлёвым цэнтры “Сталіца”
Арафатка пашытая модным у гэтым сэзоне чынам:
адзін ейны бок вельмі сьветлы,
другі – абсалютна цёмны.
Павязваючы арафатку,
важна не памыліцца,
на якім баку гэтай шмоткі твая айчына.
На адным баку рассыпаўся белы пясок,
і плятынавыя вярблюды ходзяць па тым пяску,
і бэдуіны нясуць нам фалафель, кебаб і сок,
і белы лагодны соўс яны нясуць.
На другім боку разьлілася тлустая нафта,
яна люляе парэшткі нейкага эйркрафта,
і вярблюды там ходзяць таксама, але чорныя,
а яшчэ там Садам, Усама і цемра пячорная.
Абраць сьветлы бок – натуральна і высокародна,
і як бы няма й гаворкі пра выбар тут.
Але нешта са мной ня так, мусі, нейкі маральны я ўрод: на
шыі маёй заўжды чорна-белы жгут.
Ну і галоўны нюанс: арафатка тая
зробленая ў Кітаі.
усе відэа праекту
інфармацыя аб праекце “Чорна-белыя вершы”
___________
Пра аўтара:
Марыя Мартысевіч – нарадзілася ў 1982 г. ў Менску. У 2004 г. скончыла філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага унівэрсітэта, у 2005 – аддзяленне філасофіі/літаратуры Беларускага Калегіюма. Cтыпендыятка Homines Urbani (таварыства Villa Decius, Кракаў, 2007 г.). Як журналітска сцупрацоўнічае з газетай “Новы час” і мультымедыя часопісам 34mag.net. Перакладае паэзію і прозу з англійскай, польскай, рускай, украінскай, чэшскай моваў. Як эсэістка і паэтка ўдзельнічала ў шэрагу міжнародных фестываляў культуры ў Беларусі, Польшчы, Літве, Славакіі, Украіне. Яе вершы і эсэ перакладаліся на ўкраінскую, чэшскую, славацкую, польскую, літоўскую, нямецкую, рускую мовы. У Беларусі публікуецца ў часопісах “ARCHE”, “Дзеяслоў”, “pARTyzan”. У 2008 годзе выйшла яе кніга “Цмокі лятуць на нераст: эсэ ў вершах і прозе”. Жыве ў Менску.
