Напяэдадні Дня Маці 10 кастрычніка ў Любаньскіх сярэдніх школах №1 і №3 у межах кампаніі “Будзьма беларусамі!” выступіла паэтэса Вера Буланда. Насамрэч, свята мацярынства супадае з цудоўнымі Пакровамі, калі

Прыгрэла сонейка ды нас аблашчыла,

Пад ногі восень сцеле дываны.

Пяшчотай боскаю і ласкай матчынай

Пакровы пестуюць святыя дні.

Прыгожымі вершаванымі радкамі вядомай паэткі з Барысава Лёлі Багдановіч пачала спадарыня Буланда размову з вучнямі. У сваім выступе падкрэсліла, што маці – гэта акно ў вялікі свет, прыгадаўшы мудрую думку В. Бялінскага: “Няма нічога больш святога і бескарыслівага ў параўнанні з ёю”. Звярнула ўвагу дзяцей на тое, як неабходна быць уважлівымі да мамы, дапамагаць ёй, не крыўдзіць, берагчы яе сэрца. Бо сама госця таксама не заўсёды разумела, якая мама лепшая сяброўка ў яе жыцці, і што аб хваробе сваёй доўга не прызнавалася:

Я ведала, што мама маладая,

Што прыгажэйшая за ўсіх жанчын вясковых,

Казалі, што і лепш за ўсіх спявае,

А што яна была зусім не так здарова,

Як думалася. Часта цяпер сніцца,

Як скаргі прапускаючы праз чэрствасць

Сваіх дзявочых планаў і амбіцый,

Я ўсё часцей прыгадваю маленства,

І ўжо матулю бачу Каралевай…

І прыходзіцца самыя цёплыя словы шаптаць “ў залеве слёзаў над магілай”…

Спадарыня Буланда сярод многіх загадак, якія некалі напісала для дзяцей – каб угадалі і загадку, і канцавую рыфму, звярнулася і з загадкай пра маму:

…Хто ставіць на локцях латкі

І хто нам прасуе бялізну?

…………………………….

Памылкі усе нам даруе,

І прачынаецца першай?

Каго я люблю і шкадую,

Каму я складаю вершы?

–Канечне, маме.

Самым актыўным вучням і пераможцам у адгадванні загадак ад культурніцкай арганізацыі “Будзьма беларусамі” былі ўручаны паштоўкі “Не маўчы па-беларуску”, торбачкі, майкі.

Тэгі: Любань