Вядомы беларускі лыжнік, які ўдзельнічаў у сямі Алімпіядах, распавёў «Народнай Волі» пра тое, як яго сям’я адаптавалася ў Польшчы.
Нагадаем: пасля выбараў 2020 года Сяргей Далідовіч неаднаразова выказваўся супраць гвалту, падпісаў ліст за сумленныя выбары, абараняў нацыянальную сімволіку. Усё гэта, відаць, зрыкашэціла па яго дачцэ Дар’і, якая таксама займаецца лыжнымі гонкамі. Федэрацыя зрабіла ёй «падарунак» пад Новы год — адхіліла на год ад спаборніцтваў.
«Якія падставы? — абураўся Сяргей. — Маўляў, шпурляла прызы на спаборніцтвах, паводзіла сябе неадпаведным для спартсмена чынам. А справа была такая. На мінскім кубку па лыжаролерах у кастрычніку мінулага года дачка заняла першае месца. Праходзіць узнагароджванне, Дар’і замест прыза за першае месца, якое яна рэальна заняла, даюць толькі за трэцяе. Маўляў, не хапіла прызоў. Відаць, такое дробнае паскудства з боку спартыўных функцыянераў, каб прынізіць юную спартсменку. Паказаць, хто ў доме гаспадар.
Даша не захацела прымаць такі прыз, таму падышла да арганізатараў і вярнула ім гэты спартыўны трафей. Тыя ў рукі браць прыз не захацелі, таму дачка проста паставіла яго на снег і пайшла.
Гэта бачылі ўсе — і прысутныя, і я, і мая жонка. Ніякага скандалу і шпурляння прызоў там не было і блізка. Але ў рэшце рэшт сітуацыю павярнулі зусім у іншы бок».
Спартсмен не выключаў, што магчымы варыянт пераезду ў іншую краіну, каб дачка магла далей трэніравацца і выступаць на спаборніцтвах. І месяц таму сям’я Далідовічаў з’ехала ў Польшчу. Як ім там жывецца зараз?
— Я ўжо казаў, што перад ад’ездам у Беларусі давялося прадаць увесь інвентар Дашы, — кажа Сяргей Далідовіч. — Разумеючы, што жыць давядзецца на новым месцы, у Беларусі прадаў таксама і аўтамабіль. Па сутнасці, ехалі ў нікуды, нават не рыхтавалі глебу для пераезду.
— Дзе вы зараз жывяце?
— Былі ў Варшаве, але затым пераехалі ў Закапане. Тут усё-такі горы, снег, умовы, каб трэніравацца. Як быццам вызначыліся, што тут Дар’я будзе займацца ў спартыўнай школе. Мясцовая федэрацыя біятлона абяцала дапамагчы.
Напэўна, і мы з жонкай будзем спрабаваць знайсці для сябе нейкую працу па сваім профілі, але пакуль не працуем. Яшчэ ж дакументы афармляюцца пасля пераезду.
— Даша пакуль не трэніруецца?
— 14 сакавіка яна толькі пайшла ў спартыўную школу-інтэрнат, але і я з ёй праводжу трэніроўкі. Акрамя таго, ёй давядзецца ў Польшчы яшчэ два гады адвучыцца, бо не паспела ў Беларусі школу скончыць. А дыстанцыйнага навучання тут няма.
— У бытавым плане няма складанасцяў?
— Скажам так: складанасцяў няма, калі ў вас ёсць грошы. А мы, як ужо казаў, пакуль яшчэ не маем сталага месца працы.
— Як адаптаваліся на новым месцы?
— У гэтым плане ўсё нармальна. Спіцца добра. Праўда, заўважыў, што з Польшчы беларускія навіны ўспрымаюцца інакш, не так, як дома.
— Кажуць, што пасля таго, як пачалася вайна ва Украіне, за мяжой змянілася стаўленне мясцовага насельніцтва і ўлад да беларусаў. Вы на сабе гэта адчуваеце?
— Не адчуваю. Усе ставяцца нармальна, а я стараюся размаўляць толькі на беларускай мове. Ды і ведаюць многія, што мы таксама пераехалі ў Польшчу з Беларусі не ад добрага жыцця. І таксама лічымся як бы бежанцамі.
