Новая беларуская інтэрнэт-крама kniharnia.by прапануе карыстальнікам сеціва з усяго свету электронныя кнігі на беларускай мове. Адметна, што ўвесь кантэнт сайта цалкам легальны: аддаючы свае грошы за тое ці іншае выданне, вы можаце быць упэўненымі, што атрымаеце якасны прадукт, а пэўная частка сумы будзе пералічаная аўтару ці выдаўцу. Ёсць на kniharnia.by бясплатныя кнігі, электронныя “дублікаты” папулярных папяровых выданняў, а таксама цалкам эксклюзіўныя творы, якія можна знайсці толькі тут. Некаторыя з іх яшчэ чакаюць публікацыі на паперы, а некаторыя будуць даступныя толькі ў электронным выглядзе. Падрабязней пра ўнікальныя прапановы kniharnia.by – у нашым аглядзе.
Людміла Шчэрба. Уладар рыбаў
Калі ўзяць некалькі лыжак булгакаўскага “Майстра і Маргарыты”, колькі кропляў “Журбы Сатаны” Марыі Карэлі і кавалачак “Доктара Фаўстуса” Томаса Мана, замяшаць атрыманае цеста на беларускім матэрыяле, дадаць крыху мясцовых шэптаў і замоў, а галоўным героем зрабіць пісьменніка – нашага сучасніка, то атрымаецца раман Людмілы Шчэрбы “Уладар рыбаў”. А калі сур’ёзна, то ўжо сама назва твора паказвае чытачу, што ён мае справу з постмадэрновай прозай, таму варта быць гатовым да ўсялякіх алюзій, намёкаў ці проста падміргванняў з боку аўтаркі. Маўляў, разумееш, пра што я? Зрэшты, можна не зважаць на падказкі-пазнакі, а проста атрымліваць асалоду ад чытання.
Гэты раман-фільмаслоў знаёміць нас з загадкавай і містычнай гісторыяй жыцця пісьменніка Вінцэнта Суміцкага, больш вядомага ў асяроддзі яго багемных сяброў пад мянушкай Віна (націск на першы склад). Як вядзецца, ён заўжды ў творчым пошуку, марыць напісаць уласны геніяльны раман, ды мусіць зарабляць… Сябры-выпівохі, бясконцыя баляванні на розных кватэрах, зусім не платанічныя стасункі з зусім не сціплымі дзяўчатамі, каханне са студэнткай-першакурсніцай з вачамі рознага колеру. У вірлівым жыцці Віны ёсць месца ўсяму – і поспеху, і трагедыі, і нават дамове з Д’яблам. Але папярэджваю, развязка будзе нечаканай.
Віталь Воранаў. Шэптам (абноўленае выданне)
Як аматарка містычна-невытлумачальных з’яў шчыра прызнаюся: зайздрошчу чытачам, якія толькі зараз пазнаёмяцца з кнігай Віталя Воранава. Яна стала вынікам мастацкага пераасэнсавання шматлікіх гісторый, сабраных падчас экспедыцый на Палессе – Падляшша, запісаных на Глыбоччыне, дзе нарадзіўся аўтар, а таксама вядомых яму з дзяцінства. Даследчыка вабіць сам феномен шаптух, сіла іх магічнага (ці проста псіхалагічнага) уздзеяння на чалавека, а таксама захаванасць “шэптаў” у цывілізаваным навуковым і рэлігійным асяродку.
У новым выданні “Шэптам” прадстаўленыя дзве часткі праекта (першая з іх у папяровым выглядзе пабачыла свет у 2014 годзе), а значыць – нас чакае яшчэ больш містычных гісторый, страшных здарэнняў і невытлумачальных з’яў. Падчас чытання будзьце гатовыя, што вам паказычуць нервы, вас напалохаюць і прымусяць задумацца: ці праўда гэта? Рыхтуйцеся трапіць у свет вусцішных апавяданняў, што расказвалі аднагодкі ноччу каля вогнішча, бо тут расповеды-небыліцы пра сурокі, праклёны і незвычайныя гісторыі з далёкай старажытнасці становяцца рэчаіснасцю.
Мертвяцы. Страшныя казкі з “Беларускага зборніка” Еўдакіма Раманава (укладальнік Антон Ф. Брыль)
Яшчэ глыбей зазірнуць у сівую даўніну дапамогуць страшныя гісторыі з гэтай кнігі. Яны былі сабраныя на тэрыторыі Беларусі вядомым даследчыкам Еўдакімам Раманавым і надрукаваныя ў ліку іншых расповедаў у чацвёртым томе “Беларускага зборніка” (1891). Паўтара дзясяткі вусцішных сюжэтаў, ад некаторых з іх проста ледзянее кроў. Тут удовам працаваць у полі ноччу дапамагаюць мужы… паўсталыя з магіл, з кароўімі нагамі; тут косці могуць зладзіць паляванне на жывых людзей, а мёртвая сквапная пані – харчавацца грашыма; тут памерлая вядзьмарка здольная рабіць шкоду ў царкве і клікаць на дапамогу мерцвякоў з трунамі…
Гэтыя тэксты распавядаюць пра жыццё і вераванні нашых продкаў (да прыкладу, звычку багатых паноў наймаць беднякоў, каб тыя, як рэгламентуе традацыя, бавілі тры ночы каля нябожчыкаў), іх боязь “жывых мерцвякоў” і ўяўленні пра тое, што асіна здольная змагацца з нячыстай сілай. Яшчэ больш цікавым зборнік робіць мова тэкстаў: усе творы падаюцца ў арыгінальным правапісе канца ХІХ стагоддзя.
Тадэвуш Далэнга-Мастовіч. Знахар (пераклад з польскай)
Думаецца, гісторыя геніяльнага доктара Рафала Вільчура не будзе новай для айчыннай публікі. З маўклівым асілкам, які не памятае свайго імя, не ведае, адкуль ён родам, але раптам адкрывае ў сабе неверагодныя здольнасці лячыць людзей беларусы пазнаёміліся яшчэ ў 1980-я гады, калі на экраны выйшаў аднайменны фільм Ежы Гофмана. Карціна стала культавай. Многія плакалі падчас прагляду, паплачуць і падчас прачытання рамана – асновы той экранізацыі. Твор польска-беларускага празаіка, журналіста, кінасцэнарыста Тадэвуша Далэнгі-Мастовіча (ён паходзіць з Глыбоччыны), у год яго публікацыі і адначасовага выхаду першай экранізацыі (1937) стаўся сапраўдным бестселерам.
Раман “Знахар”, асноўныя падзеі якога адбываюцца на Браслаўшчыне, нарэшце дайшоў да чытача ў перакладзе на беларускую мову. Гэтае выданне сталася магчымым дзякуючы працы калектыва перакладчыкаў у складзе Марыны Казлоўскай, Марыі Пушкінай, Марыны Шоды і Ганны Янкуты. Папяровая кніга рыхтуецца да выхаду ў выдавецтве “Логвінаў”, але электронную можна набыць ужо сёння на kniharnia.by.
Марына Весялуха
