Былыя вайсковыя казармы на вуліцы Шчорса, 2 і 4 у Гродне ўсё-ткі атрымалі новага ўласніка. Унікальную нерухомасць царскай эпохі ў цэнтры горада выкупіла будаўнічая фірма з Брэста 27 траўня.

Плануюць ператварыць будынак у сучаснае жыллё

Казармы на Шчорса, 2 і 4 упершыню выставілі на таргі ў кастрычніку мінулага года, аднак пакупнікоў не было, і таму пачатковы кошт не раз памяншалі. Спярша на 20%, а да 27 траўня, калі пабудовы ў выніку і былі выкупленыя, іх пачатковы кошт упаў адразу на 80%. Пакупніком стала ААТ «Палессежылбуд».

Па ўмовах таргоў казармы дазвалялася перапрафіляваць пад будынкі грамадскага прызначэння (офісы, крамы, культурныя ці спартыўныя цэнтры) або пад жылыя дамы. «Палессежылбуд» спынілася на варыянце перарабіць казармы ў камфартабельнае сучаснае жыллё са зручнымі планіровачнымі схемамі, разлічанае на маладога спажыўца. Унутраны дворык паміж дзвюма казармамі будзе закрытым для аўтамабіляў — будзе зона адпачынку і дзіцячыя пляцоўкі для жыхароў.

Што тычыцца тэрмінаў рэканструкцыі, то ўмовы таргоў даюць на ўвядзенне будынкаў у эксплуатацыю не больш за 3 гады з дня заключэння дагавора куплі-продажу.

Казармам амаль паўтара стагоддзя

Казармы на Шчорса ўваходзілі ў склад вялізнага ваеннага гарадка № 11, узводзіць які пачалі ў канцы XIX стагоддзя, таму на думку некаторых гісторыкаў дадзены гарадок — адзін з найстарэйшых на тэрыторыі Беларусі. Закладзены будынкі былі ў 1886 годзе і канчаткова пабудаваны праз два гады. Усяго было ўзведзена дзевяць цагляных казармаў і 13 іншых будынкаў.

У розныя гады яны называліся па-рознаму: «новыя казармы за чыгункай» або «казармы за вакзалам», часам — «казармы Аляксандраўскія».

Увосень 1914 года тут размяшчаўся перасоўны шпіталь. У міжваенны перыяд у былым царскім ваенным гарадку знаходзіўся Польскі 71-ы Лідскі пяхотны полк імя Людвіка Нарбута. Адсюль жа ў першыя гадзіны ВАВ рушылі ў раён мяжы часткі ўжо савецкай 29-й танкавай дывізіі. Падчас акупацыі тут быў арганізаваны «Шталаг 324» для палонных савецкіх салдат.

Апошнія гады казармы выкарыстоўваліся як інтэрнат, дзе ў асноўным жылі сем’і вайскоўцаў. З часам усіх жыхароў адтуль рассялілі па іншых інтэрнатах — спачатку апусцела «двойка», мінулым летам, апошні жыхар пакінуў і «чацвёрку». На момант перасялення там пражывала 49 сем’яў. З тых часоў абодва будынкі пустуюць.

Алесь Масевіч, budzma.org