2-4 сакавіка ў сталіцы Літвы пройдзе найбуйнейшы ў краінах Балтыі кірмаш вырабаў ручной працы і нацыянальнай спадчыны.

Хочаце пазнаць гісторыю старога горада, балтыйскі фальклор і спадчыну шматнацыянальнай кухні за кароткі тэрмін? Таму не прапусціце магчымасць наведаць сталіцу Літвы Вільнюс 2-4 сакавіка. У першыя выходныя вясны тут пройдзе традыцыйнае свята года – кірмаш Казюкі. Як і кожны год, наведвальнікі кірмашу змогуць паблукаць па прылаўках, якія раскінуліся на многія кіламетры, і пакаштаваць не толькі літоўскую, але і польскую, латышскую, беларускую, татарскую кулінарную спадчыну, а таксама кулінарную спадчыну іншых народаў, якія пражываюць у сталіцы і ў ваколіцах Літвы.

Традыцыя XVII стагоддзя

Кірмаш Казюкі – гэта не толькі самы вялікі, але і самы стары фестываль у Вільні, які сыходзіць у XVII стагоддзе. Традыцыйна ён праводзіцца ў выходныя, бліжэйшыя да дня Св. Казіміра, які адзначаецца 4 сакавіка. Месца святкавання – прылаўкі даўжынёй амаль два дзясяткі кіламетраў, размешчаныя ў старым горадзе Вільні, які мае статус спадчыны ЮНЕСКА, ці побач з ім, дзе выстройваюцца сотні рамесных прылаўкаў і палатак.

Свята, прысвечанае святому заступніку Літвы Казіміру (1458-1484), стала вясёлай сустрэчай вясны. У той жа час гэта і фестываль, які аб’ядноўвае старыя рамесныя традыцыі і сучасны падыход да спадчыны ў самым сэрцы Вільні.

Унікальны досвед

Калісьці на кірмашы Казюкі ў яўрэяў можна было купіць прысмакі, у туркаў – хусткі, у рускіх – шкло і сукно. Зараз тут можна знайсці амаль усё, што толькі вырабляюць найлепшыя літоўскія, латышскія, эстонскія, польскія і беларускія майстры па дрэве, у кераміцы, кулінарыі і іншых галінах.

Кірмаш Казюкі прапануе наведвальнікам вялікі досвед: утульны дух кірмашу, магчымасць пагутарыць з артыстычнымі майстрамі ручной працы і прыязнымі гандлярамі. Яны прапануюць узоры мясцовых тэхналогій, якія прайшлі выпрабаванне часам, – вязаныя, разьбяныя, вылепленыя рэчы, створаныя ў кузні або ювелірных майстэрнях.

Адны наведвальнікі прыносяць з кірмашу гаспадарчыя рэчы, другія – ювелірныя вырабы ручной працы, сустракаюцца з сябрамі за келіхам квасу або тут, ля прылаўка, на адкрытым паветры, спрабуюць прапанаваны кулінарам прадукт. Іншых зачароўвае разнастайнасць вырабленых паводле мясцовых традыцый або сучасных страў, вынаходліва прыгатаваных прысмакаў – салодкіх гасцінцаў для дзяцей.

Прыцягвае ўсё больш наведвальнікаў

Віленскія Казюкі з’яўляюцца найбуйнейшым у Вільні кірмашом майстроў вырабаў ручной працы з усёй краіны, што прыцягвае сотні тысяч удзельнікаў. Прывабленыя новымі ўражаннямі або адданыя кірмашу наведвальнікі прыязджаюць не толькі з Літвы, але і з суседніх краін. Іх прыцягвае асаблівы дух кірмашу, аўтэнтычнасць свята.

Некалькі гадоў назад колькасць наведвальнікаў кірмашу Казюкі перавысіла паўмільёна і з кожным годам усё расце. Мерапрыемства суправаджаецца забаўляльнай музыкай, а працы майстроў старых рамёстваў на кірмашы дапаўняюцца працамі маладых дызайнераў і ювеліраў краіны.

Кірмаш Казюкі – гэта свята, якое вылучаецца з мноства іншых падобных мерапрыемстваў у краінах Балтыі сваім размахам, унікальнасць якога ствараюць шэраг традыцый:

1. Вербы Віленскага краю. Гэта рознакаляровыя, не ўласцівыя ніякай іншай культуры плеценыя букеты з сушаных раслін. Вербы, якія сыходзяць у часы шанавання Св. Казіміра, – адзін з галоўных сувеніраў, без якога не вяртаецца ні адзін наведвальнік кірмашу.
2. Абаранкі і пернікі ў форме сэрца. Заварныя абаранкі і пернікі кірмашу Казюкі – яшчэ адна вельмі даўняя традыцыя. Калісьці такія пернікі былі асаблівым знакам увагі каханым і нарачоным. Менш “сур’ёзны” ядомы сувенір – вязанка абаранкаў, абвешаных імі гасцей кірмашу ўсе пазнаюць на адлегласці.
3. Шматнацыянальная кулінарная спадчына. На кірмашы надаецца ўвага не толькі сувенірам і вырабам майстроў старых рамёстваў, але і прадстаўнікам нацыянальнай кулінарнай спадчыны. З самага пачатку і да канца кірмашу наведвальнікаў суправаджаюць водары традыцыйных страў літоўскай кухні, на кірмашы можна паспытаць кібінай, прыгатаваныя па традыцыях караімаў, і татарскі шымталапіс, які нагадвае салодкі мастацкі твор.
4. Майстэрні майстроў. Казюкі – гэта свята, падчас якога можна не толькі купіць арыгінальны плецены, драўляны, гліняны, жалезны прадмет хатняга ўжытку або аздабленне, але і даведацца, як яно робіцца. Майстры кірмашу ахвотна паказваюць наведвальнікам, як нараджаюцца іх творы, а самыя цікаўныя могуць сваімі рукамі выкаваць нават спецыяльную манету.
5. Рэкорды. Гэта яшчэ адно выяўленне творчасці майстроў кірмашу, які надае святу весялосць. За гісторыю свята зафіксаваны рэкорды самай вялікай вярбы, самай вялікай курынай стравы цюлпе, самай вялікай драўлянай лыжкі і пары драўляных чаравікаў.