“Прыехаць бы на Мсціж свой леташні, калі былі мы значна лепшымі…” – такімі радкамі пачынала свае выступы ў в. Зембін, Ніўкі, Мсціж, што ў Барысаўскім раёне, спадарыня Вера Буланда 15 і 16 жніўня 2014 г.Размова ішла пра культуру Беларусі, родную мову і яе мілагучнасць, на гэту тэму чыталіся вершы. А таксама спадарыня Вера распавяла пра сваю паездку на в. Готланд у г Візбі (Швецыя) і пазнаёміла з новымі вершамі.

Чырвоныя макі ў горадзе Візбі

Нагадваюць сціпла маю Беларусь,

І родны падворак, бацькоўскую прызбу –

Здаецца, вось з мамаю загавару…

У горадзе Візбі трыпутнік знаёмы,

Пад сонцам блішчыць залаты кураслеп.

Напэўна сябе адчувала б, як дома,

Каб смачным і нашым быў готландскі хлеб.

Калі б хто на мове маёй хоць прыблізна

Знаёмую песню за мной заспяваў…

Чырвоныя макі ў горадзе Візбі

Нагадваюць край мой у водары траў.

У вершы “Успаміны” паэтэса прыгадала шмат што з дзяцінства: і гульні ў лапту, класікі, і той стары клуб, які ведаў яе бацькоў, а зараз, выступаючы ў новым будынку ДК, яна расчуліла землякоў успамінамі:

Вось выраслі, і ў клубе давідна

Спаборнічалі ў танцах. І падлогу

Ледзь паспявалі фарбаваць. Яна

Як вытрымала толькі нас, нябога.

І адпусціла ў вырай ад сябе,

Стамілася, ці што, яна аднойчы?

Ці мы паспелі з часам агрубець,

Што не адчулі позірк той сірочы

Нам дарагіх калісьці воч-акон

Бацькоў усіхных ведаўшага зруба…

Прыехала – і з сэрца толькі стогн –

Пустое месца ад былога клуба.

Ад кампаніі “Будзьма беларусамі” Вера Буланда актыўных суразмоўцаў узнагародзіла падарункамі: паштоўкамі “Мы – адметныя”, торбачкамі і майкамі з рознымі цікавымі надпісамі, накшталт “Кніга паляпшае жыццё”.

Тэгі: Барысаўшчына