Ты, верная,
не спала па начах.
Плылi перад вачыма
карцiнкi з выстаўкi
ўнiз па цячэннi Леты.
Ты ў соты раз заходзiла ў раку,
вылоўлiвала згадкi, а яны
цяклi скрозь пальцы.
Тваё жыццё — то плыткi, то глыбокi сум
плюс сума папярэднiх жыццяў.

Ты, шчырая,
свайго iмя ў газетных загалоўках баялася.
Цi шчасце жыць з распранутай душой?
Яна сатканая з пяшчоты,
бы скура немаўляцi,
i мае дзiўнаваты прысмак
цi то крывi, цi то сакуры. А насамрэч смак вершаў,
бо слова стала тваiм целам.

Ты, чыстая, —
скарбонка
яго пажадных позiркаў,
ледзь заўважных дотыкаў
i няўлоўных подыхаў,
разменьваеш свой свет на медзякi,
не чакаючы падзякi,
толькi таму,
што з глыбiнi яго вачэй
на цябе глядзiць заспаная свабода.

усе відэа праекту
інфармацыя аб праекце “Чорна-белыя вершы”
___________

Пра аўтара:

Віка Трэнас (Вікторыя Ляйкоўская) нарадзілася ў 1984 г. у Мінску. Скончыла філалагічны факультэт Белдзяржуніверсітэта (беларускае аддзяленне, 2007), вывучала філасофію і літаратуру ў Беларускім Калегіуме. Цяпер працуе рэдактарам аддзела паэзіі часопіса “Маладосць”. Аўтар паэтычных кніг “Цуд канфіскаванага дзяцінства” (Мінск: Логвінаў, 2005), “Экзістэнцыйны пейзаж” (Мінск: Галіяфы, 2008).