Пра гэта распавёў яе муж, журналіст Ігар Ільяш у Facebook.
«Звычайна яна просіць іх нікому не паказваць, але гэты я вырашыў усё ж апублікаваць. Верш быў напісаны яшчэ зімой» — кажа муж журналісткі.
Над белым полем –
Зімовым морам
У цішыні
І сярод турбот
Над маім шчасцем
І маім болем
Каторы месяц,
Які ўжо год
Ляціць, трымціць,
Нявымоўна ззяе
На чорнай коўдры
Родных нябёс
Мая самотная
І нямая
Мая адзіная
Зорка-лёс.
Я ёй малюся, яе
Баюся
Яе спрабую
Не заўважаць.
А прыйдзе час –
Назаўжды спынюся
Пад зорным позіркам
Спачываць.
Пакуль блукаю
Глухою сцежкай
Дзе звер пакінуў
Свае сляды
Ужо не страшна,
Ужо не смешна
Ужо ніякай
Няма бяды
У тым што сціхлі
Навокал песні
А замест песняў –
Хрусцяць хрыбты.
У любым краі,
Дзе на прадвесні
У вакно астрогу
Мне ззяеш Ты.
Журналістка Кацярына Андрэева была асуджана на 2 гады калоніі за стрым, які яна вяла разам з калегай, аператаркай Дар’яй Чульцовай з мінскай «Плошчы Перамен» у лістападзе 2020-га пасля смерці Рамана Бандарэнкі. Кацярына знаходзіцца ў калоніі ўжо 16 месяцаў. Учора стала вядома, што ёй было прад’яўлена новае абвінавачванне — па артыкуле «Здрада дзяржаве» (ч. 1 арт. 356). Цяпер ёй пагражае да 15 гадоў зняволення.