Гэты дзень у беларускай гісторыі.

1484: Памёр Казімір Казіміравіч, намеснік вялікага князя літоўскага, кананізаваны каталіцкай царквой .

1634: Нарадзіўся Казімір Лышчынскі, выдатны беларускі філёзаф.

1782: Нарадзіўся Казімір Ельскі, беларускі скульптар, першы прафэсар скульптуры ў Беларусі.

1911: Нарадзіўся Васіль Стома, беларускі пісьменнік (маёнтак Лужкі).

1937: У мангольскім горадзе Баян-Тумэн, які сёння называецца Чойбалсан нарадзіўся Юры Сянкевіч – расейскі вучоны-медык, падарожнік, тэлевядучы. Бацькі Аляксандр Восіпавіч і маці Ганна Купрыянаўна працавалі там урачамі. Польскія крыніцы сьведчаць аб яго польскім паходжаньні. Расейцы не без падставы лічаць яго сваім. А мы маем свае падставы лічыць яго сваім. Колькі сваіх людцаў мы згубілі ў жорнах двух спаборнічаючых за нашу спадчыну культур!

1956: У Беластоку пачала выходзіць газета “Ніва”, аўдыторый якой першапачаткова было беларускае насельніцтва Польшчы, а сёння яе чытаюць паўсюдна.
Газэта сталася важным чыньнікам яднаньня беларускага насельніцтва ў раёнах, перададзеных Сталінам Польшчы ў 1944 годзе.

“Ніве” давялося некалькі разоў пацярпець ад камуністычнай і нацыяналістычнай польскай цэнзуры.

Галоўны рэдактар – Яўген Вапа.

1982: Нарадзіўся Андрэй Рыбакоў, беларускі цяжкаатлет.

АНДРЭЙ РЫБАКОЎ (нар. 4 сакавіка 1982 у Магілёве) — беларускі цяжкаатлет.

На Летніх Алімпійскіх гульнях 2004 у Афінах Рыбакоў атрымаў срэбны медаль у мужчынскай вагавай катэгорыі да 85 кг. На Летніх Алімпійскіх гульнях 2008 у Пекіне ён зноў атрымаў срэбны медаль у той жа катэгорыі.

2005: Пакінуў свет Карлас Шэрман, беларуска-гішпанскі перакладчык, літаратар і праваабаронца.

Шэрман Карлас (25 кастрычніка 1934 – 4 сакавіка 2005) — беларуска-гішпанскі лацінаамэрыканскі перакладчык, літаратар і праваабаронца, ганаровы віцэ-прэзыдэнт Беларускага ПЭН-цэнтру. Нарадзіўся ва Ўругваі. Перакладаў і пісаў на гішпанскай (роднай), беларускай і расейскай мовах. Быў сябрам навукова-экспэртнай Рады Беларускага Калегіюму.

Шэрман Карлас нарадзіўся ў сталіцы Ўругваю Мантэвідэо. Бацька быў выхадцам з Заходняй Беларусі, а маці – карэннай жыхаркай Лацінскай Амэрыкі. Вучыўся ў Нацыянальным інстытуце імя М.Марэна (Буэнас-Айрэс, Аргенціна, 1951-1956) у спэцыяльнасьці філялёгія. Працаваў у аргенцінскім друку. Сябраваў з Паблам Нэрудам. У 1956 годзе бацька паддаўся на савецкую прапаганду Хрушчоўскага часу, і сям’я пераехала ў Беларусь. Карлас Шэрман пачаў з працы на фабрыцы, тымчасам дасканала вывучыў беларускую мову, стаў бібліятэкарам, загадваў рэдакцыйна-выдавецкім сэктарам Фундамэнтальнай бібліятэкі імя Я.Коласа НАН Беларусі. У 1989-2001 гадох быў віцэ-прэзыдэнтам Беларускага ПЭН-цэнтру, быў фактычна адным з заснавальнікаў ПЭН-цэнтру, сышоў з пасады віцэ-прэзыдэнта ў сувязі з кепскім здароўем.

Наступнік Карласа Шэрмана на пасадзе віцэ-прэзыдэнта ПЭН-цэнтру галоўны рэдактар газэты “Наша Ніва” Андрэй Дынько лічыць, што Шэрман быў савецкім пісьменьнікам, але на мяжы 90-х зрабіў свой выбар, і разам з Васілём Быкавым і Рыгорам Барадуліным адышоў ад савецкага пісьменьніцтва.

У апошнія гады жыцьця знаходзіўся на лячэньні ў Нарвэгіі, дзе і памёр 4 сакавіка 2005 году.

Адпяваньне і разьвітаньне зь ім адбылося 10 сакавіка ў каталіцкім саборы нарвэскага гарадка Крысьціянсан, дзе сям’я жыла апошнія гады. Пасьля гэтага цела было падвергнутае крэмацыі, і прах Карласа Шэрмана перавезены ў Беларусь.

Крыніцы.