Драматург Руслан Хілімончык піша п’есы аб гістарычных асобах Гродна. Яго працы высока ацанілі на міжнародных творчых конкурсах. Як з’явілася ідэя «ажыўляць» гістарычных персанажаў Гродна, Руслан распавёў «Вячэрняму Гродна».

Адзінае каханне Боны Сфорцы

П’есы Руслана Хілімончыка «Стаць мацнейшымі. Якуб Чахоўскі», «Фатограф Радэна» і «Адзінае каханне Боны Сфорцы» сабралі ўзнагароды міжнародных конкурсаў.

— У 2021 годзе рабіў каляндар для Гродзенскага драматычнага тэатра з канцэпцыяй «Гістарычныя асобы Гродна». Разам з акцёрамі, касцюмерамі, грымёрамі ўвасабляў гэтых людзей у фотаздымках. Падчас працы над матэрыялам, выявіў, што ёсць вельмі шмат людзей не зусім вядомых мне, але якія ў свой час пакінулі заўважны след і ў гісторыі, і ў культуры. Пазней з’явілася жаданне іх ажывіць. Было б выдатна, калі б на сцэне тэатра мы б ўзгадвалі іх.

Як абіраў тэму

— Важна ведаць тэму, таму першыя п’есы былі аб асілку Якубе Чахоўскім, трэніровачныя прынцыпы якога актуальныя да гэтага часу, і пра фатографа Пятра Шумава, — распавядае аўтар.

 — Потым я ўжо шукаў у біяграфіях нейкія не зусім відавочныя факты, якія маглі б зацікавіць простага чалавека. Так адбылося з Бонай Сфорцай. Было цікава паглыбіцца ў той час і ўсведамляць, што вось наш самы стары гадзінннік ў Еўропе на Фарным касцёл гэта яе заслуга.

Паводле меркавання драматурга аб каралеве можна напісаць не адну кнігу яе жыцця, таму п’еса стала толькі эпізодам з жыцця, праз які гэты гістарычны персанаж яшчэ не разглядалі.

Фатаграфаваў Шагала

Яшчэ адна праца прысвечана ўраджэнцу Гродна, фатографу Пятру Шумаву, які рабіў здымкі найвядомейшых сусветных асобаў пачатку ХХ стагоддзя: Эйнштэйна, Шагала, Цвятаевай, Пракоф’ева, Маякоўскага, Льва Бакста, Бальмонта і іншых.

Далей лёс Ажэшкі

Наступнай гераіняй п’есы Руслана Хілімончыка стане Эліза Ажэшка.

— Калі гэтыя п’есы разлічаны ў асноўным на аднога героя, то наступную хацелася б зрабіць паўнавартасным драматычным творам. Зараз знаёмлюся з творчасцю менавіта Ажэшкі. Так бы мовіць, хацелася б паглыбіцца ў свет чалавека праз яе творчасць, — кажа аўтар.

Калі ўбачым п’есы на тэатральнай сцэне, пакуль невядома. Гэта працяглы працэс. Цяпер ідзе ўзгадненне на 2024 год.