Грамадскі актывіст і вэб-дызайнер Глеб Койпіш зараз адбывае тэрмін на «хіміі» па палітычнаму артыкулу і піша на сваёй старонцы ў Facebook зацемкі аб сваім цяперашнім жыцці. Чарговы допіс прысвячаецца 1 красавіка і распавядае   пра турэмныя правілы. Такое прысвячэнне зусім не дарэмнае. Пачытайце, і вы зразумееце, што гэта сапраўдны сюр.

Першаму красавіка прысвячаецца.

З турэмнага.

Сушыць вопратку можна, але з 17 да 22. З 22 да 17 сушыць нельга, а потым зноў можна. Не ведаю, адкуль гэты пяцігадзінавы нарматыў, але вопратка яго ніколі не выконвала.

Сушыць вопратку на ложках нельга, таму трэба сушыць на вяроўках. Праносіць вяроўкі ў турму нельга, таму яе трэба плесці. Але плесці нельга, таму што паедзеш на кічу.

Матузочкі — нельга, але калі зрабіў у турме — можна. Але з імі на суд усё ж такі нельга.

Рэзаць ежу можна, але мець рэзку нельга: прыйдзе праверка і выкіне рэзку. Таму ўвечары прыйдзецца адчыніць тушонку і зрабіць новую.

Купляць і атрымліваць згушчонку і кансервы ў бляшанках можна, але мець нож для іх адкрыцця нельга. Таму ў хатах ўсталявалі шафы з вострымі металічнымі дзвярыма.

Адказваць на пытанне «Ці ёсць пытанні?» можна, але мець пытанні непажадана.

Хварэць нельга, таму што цябе сюды ніхто не клікаў.

Забаронена мець усё забароненае. Але не мець забароненае таксама забаронена, таму што не будзе што забараніць падчас шмону.

Глеба Койпіша асудзілі на два гады абмежавання волі па арт. 342 (арганізацыя або ўдзел у масавых закалотах). Яму 35 год, мае жонку і дзвух дзяцей, з’яўляецца стваральнікам студыі вэб-дызайну IQUADART, студыя ўваходзіць у топ 10 самых паспяховых у Беларусі.