Здароўкі, лэдзі і джэнтэльмены! На календары чацвер, а гэта значыць, што надыйшоў час новага выпуску «Гітары Мулявіна» — аўтарскай рубрыкі, у якой я, Хатні Томпсан, па-свойску і без фанабэрыстасці распавядаю пра новую беларускую музыку. Часам мы спускаемся ў сапраўдны андэграўнд, часам хапаем зоркі з неба, але ўсё дзеля таго, каб парадаваць вашыя вушкі, дарагія меламаны!

Сённяшні артыкул не будзе выключэннем, бо з яго мы даведаемся, якія дэманы раздзіраюць лірычных герояў, чаму «Восток'7» — гэта не назва ракеты часоў Савецкага Саюза і як дарослыя праблемы могуць прагучаць голасам 14-цігадовага падлетка. Дэпрэсіўненька атрымліваецца... але месца і час для прышпілаў у нас абавязкова будзе. А цяпер пачнем!

Who is mister Клапоцкі?

А мы вам зараз пакажам і нават распавядзем. Ян Клапоцкі — менскі музыка, творчасць якога прасякнута яго ўласным адчуваннем таемных глыбінь чалавечай душы. Ён сплятае арт-рок з авангардам, часам прымітывізмам і выкарыстоўвае простыя словы ў незвычайных спалучэннях, у выніку выходзіць тое, што складана вызначыць пэўным музычным стылем. Прынамсі, так сваю творчасць і сябе самога апісвае выканаўца. Нельга з ім не пагадзіцца, бо ў апошнім сінгле «я гэта ці не», Ян сапраўды намагаецца прывесці слухачоў да стану трансу. Гэтаму дапамагае трапна ўплецены ў інструментал гук варгана, які не так часта можна сустрэць нават на сусветных музычных прасторах. Агулам у дадзенай кампазіцыі аўтар распавядае пра ўмоўнага лірычнага героя, які пакутуе ад неўзаемных пачуццяў і намагаецца зрабіць для каханага чалавека ўсё, пры гэтым не атрымліваючы ў адказ анічога. Магчыма, найлепшая песня гэтага месяца, каб дабіць сябе пасля няўдалых стасункаў.

Бясконцы выпускны

Менавіта так можна ахарактарызаваць трэк з аднайменнай назвай «Выпускной» ад менскага творчага аб’яднання «Восток'7», а канкрэтна калектыву luvrz і хіп-хоп выканаўца з Казахстана пад нікнэймам Оvvner. Калабарацыя жанраў прайшла паспяхова, і кампазіцыя адпавядае ўсім канонам песень пра выпускны: тут і выбухны прыпеў, і мяккі ўступ, і куплет з тэкстам на паплакаць і, канечне, фартэпіянны канчатак у давяршэнне. Нягледзячы на тое, што час п’яных адзінаццацікласнікаў, што сустракаюць світанак ля возера, ужо скончыўся, песню слухаць усё роўна раю!

Музыка як тэрапія і пошукі сябе

Беларуская рэчаіснасць прымушае падлеткаў рана сталець. Такія высновы можна зрабіць пасля праслухоўвання першага музычнага альбома 14-гадовай Юстыны Карпіловіч «Як тут апынуўся?». Намагаючыся збегчы ад падлеткавых праблем і фрустрацыі, дзяўчынка сыходзіць у самарэфлексію, пражываючы ўсе падзеі, якія адбываюцца ў краіне, па-свойму і адлюстроўваючы гэта ў тэкстах песень. Нават вокладка альбома, якую Юстына намалявала самастойна, здатна перадаць не абстрактны свет, а поўны вобраз самой артысткі, яе настрой і адчуванне сябе ў соцыуме. Пры ўсіх плюсах рэлізу звярну ўвагу на яго аднатыпную структуру і адзначу, што нават пры запісе альбома на прафесійнай студыі, гучыць ён даволі сціпла і месцамі аднастайна, а гітарнае мелодыя прыядаецца ўжо на трэцяй кампазіцыі. Улічваючы тое, што гэта дэбютны рэліз, жадаем артыстцы развіцця і чакаем новых муваў.

Хатні Томпсан, budzma.org