Мяркуецца, што ў іх былі пахаваныя асобы, якія маюць высокае значэнне для манастыра і тыя, што пакінулі след у гісторыі краіны. Цяпер праводзіцца экспертыза з мэтай атрымання больш дакладных звестак.
Археалагічныя раскопкі гэтага сезона завяршыліся ў кляштары на мінулым тыдні. Лаўрышаўская археалагічная экспедыцыя па просьбе ігумена манастыра Яўсевія праводзіла, у прыватнасці, расчыстку падземнага збудавання ў кляштарным Свята-Успенскім храме ў вёсцы Лаўрышава (Шчорсаўскага сельсавет). Працу узначальваў памочнік кіраўніка экспедыцыі гісторык Тэльман Маслюкоў.
У падвальным памяшканні былі знойдзеныя два цагляныя саркафага, у якіх знаходзіліся касцяныя астанкі людзей і культавыя прадметы. Расчышчаны таксама спуск у крыпту, які вёў непасрэдна з памяшкання храма. Вызначана, што крыпта была засыпаная ў сярэдзіне XIX стагоддзя, верагодна, пры закрыцці манастыра ў 1836 годзе.
У цяперашні час праводзіцца вывучэнне атрыманых пры раскопках матэрыялаў у аддзеле антрапалогіі Інстытута гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук і цэнтральнай лабараторыі дзяржаўнага унітарнага прадпрыемства «Навукова-вытворчы цэнтр па геалогіі».
Храм у Лаўрышава быў пабудаваны ў XVIII стагоддзі, але, як мяркуюць даследчыкі, пахавання могуць быць аднесеныя і да больш ранніх часах. Лаўрышаўскі манастыр заснавалі ў сярэдзіне ХIII стагоддзя Войшалк Міндоўгавіч (вялікі князь Вялікага княства Літоўскага ў 1264-1267 гадах) і прападобны ігумен Елісей. Манастыр быў звязаны з вялікакняжацкім домам ВКЛ і на працягу некалькіх стагоддзяў з’яўляўся адным з найважнейшых духоўных цэнтраў Беларусі. Дзейнасць манастыра адноўлена ў 2007 годзе.
Археалагічныя даследаванні ў Лаўрышава вядуцца шосты год пад кіраўніцтвам прафесара гісторыі Сяргея Рассадзіна з блаславення Мітрапаліта Мінскага і Заслаўскага Паўла Патрыяршага экзарха ўсяе Беларусі. У праваслаўным археалагічным лагеры, які быў арганізаваны ў ходзе экспедыцыі, удзельнічалі валанцёры – студэнты і навучэнцы з розных абласцей краіны.
