1. Гэта нашмат шырэй, чым уласна фізічны гвалт
Некаторыя жанчыны, якія тэлефануюць на гарачую лінію, выказваюць няўпэўненасць, ці варта было ім увогуле звяртацца, бо іх жа ніхто не б’е. Але трэба мець на ўвазе, што існуе процьма нефізічных спосабаў кантролю і трымання ў страху. Людзі павінныя ведаць, што трэба бараніцца і ў такіх выпадках таксама.
2. Агрэсары робяць першы ход у самыя ўразлівыя для вас моманты
Мноства людзей прызнаецца, што, упершыню сутыкнуўшыся з агрэсіўным партнёрам, мелі нейкую ўразлівасць. Маецца на ўвазе, што яны праходзілі праз нейкі крызіс глыбінна альбо менавіта ў гэты перыяд жыцця. Напрыклад, мелі досвед гвалту, зацяжарылі ў раннім узросце альбо, страціўшы працу, мелі фінансавыя праблемы. Некаторыя падсвядома выбіраюць уразлівых партнёраў, якіх яны змогуць кантраляваць.
3. Вербальны гвалт — таксама від хатняга гвалту
Калі вас абражаюць, прымушаюць думаць, што вы дурны/ая, альбо нічога не варты/ая — гэта таксама сродак гвалту і выкарыстоўваецца для таго, каб ахвяра пачувалася нязначнай. У гэтых выпадках нярэдка гучаць розныя сэксісцкія стэрэатыпы, а самае папулярнае выказванне — “Нікому ты больш не патрэбны/ая. Я адзіны/ая, хто трывае цябе”.
4. Ізаляцыя — гэта сур’ёзны папераджальны знак
Часам партнёры паказваюць гэта фразамі: “Ты ведаеш, я так цябе люблю, таму хачу бавіць з табой больш часу. Не ідзі гуляць з сябрамі сёння. Калі ты сапраўды мяне любіш, ты застанешся дома, са мной”. Патэнцыйны агрэсар гэта робіць, каб з часам утварыць прастору, дзе толькі ён і ёсць галоўным элементам і цэнтрам, падмінаючы пад сябе прастору іншага чалавека.
5. Калі ваш партнёр непраўдападобна цудоўны, каб быць рэальным, - магчыма, гэта так і ёсць
Існуе міф, што партнёр, які патэнцыйна можа займацца хатнім гвалтам, заўжды выглядае агідна. Але гэта не так. Такія людзі на першы погляд выглядаюць вельмі прывабна. Яны могуць дарыць кветкі, прысвячаць вам вершы, выглядаць эмацыйна адкрытымі і шчырымі. Нярэдка ахвяры хатняга гвалту прыгадваюць: “Нашы стасункі былі непраўдападобна цудоўныя, каб быць рэальнасцю, і мне вельмі хацелася, каб так і працягвалася”.
6. Будзьце асцярожныя с людзьмі, які хутка будуюць сувязь з вамі
Ахвяры кажуць: “Мы пайшлі гуляць, і на наступны дзень ён патэлефанаваў мне, і гэта было цудоўна. А яшчэ праз дзень ён званіў 3 ці 4 разы, і мы размаўлялі 2 ці 3 гадзіны. А потым мы пайшлі гуляць зноў, і на наступным тыдні ён ужо быў на маім парозе з зубной шчоткай, і ўсё закруцілася, нібы ў віры. А праз шэсць тыдняў у нас было вяселле”. Такія навязлівыя партнёры імкнуцца максімальна хутка стварыць стасункі і потым дамінаваць над чалавекам, сцвярджаюць спецыялісты.
7. Ахвяры вымушаныя фінансава залежыць ад агрэсараў
Вельмі часта агрэсар выступае супраць таго, каб ахвяра працавала, альбо забірае грошы і выдае абмежаваныя сумы толькі на дзяцей і пэўныя патрэбы, ствараючы фінансавую залежнасць ад сябе.
8. Нізкая самаацэнка неабавязкова робіць вас ахвярай
Існуе вельмі распаўсюджанае меркаванне, што ахвяры хатняга гвалту трапілі ў гэтыя стасункі, бо мелі нізкую самаацэнку. Але гэта не зусім праўда. Большасць ахвяраў хатняга гвалту мела абсалютна сярэднюю, нармальную самаацэнку, калі ўступала ў стасункі. Праўда ў тым, што гэтая самаацэнка вельмі панізілася за час саміх адносінаў.
9. Вас можа згвалціць нават ваш цяперашні партнёр
Ёсць шмат жанчын, якія лічаць, што іх не могуць згвалціць іх партнёры, мужы, бо калі яны ў стасунках, лічыцца займацца каханнем — гэта нешта накшталт абавязку. Але насамрэч і ў гэтым выпадку патрэбная і важная згода абаіх партнёраў.
10. Агрэсар не заўжды дзейнічае адкрыта
Людзі часам думаюць, што іх партнёры ў праявах агрэсіі папросту не могуць сябе кантраляваць. Але гэта няпраўда. Такія партнёры маюць выдатны самакантроль. Яны проста падсвядома загадзя выбіраюць найлепшы момант і чалавека, на якога выплюхваецца агрэсія.
11. Гвалт адбываецца і праз рэўнасць
Большая частка людзей лічыць, што рэўнасць — гэта пачуццё, што праяўляецца выключна ў выпадках, калі партнёры ў гетэрасэксульных стасунках забараняюць адно аднаму размаўляць з людзьмі супрацьлеглага полу. Накшталт: “Ты не павінная размаўляць з іншымі мужчынамі. Твая вопратка правакуе і спакушае іншых людзей”. Рэўнасць праяўляецца і тады, калі людзі бачаць, што іх каханыя пакідаюць каментары пад пастамі іншых, і пачынаюць абвінавачваць партнёраў у здрадзе. Рэўнасць — пачуццё натуральнае, але не вельмі здаровае, бо грунтуецца на комплексах і страхах. Рэўнасць можа праяўляцца і праз іншыя дзеянні: калі партнёр кантралюе, з кім вы перапісваецеся, альбо калі вы падоўгу не адказваеце на паведамленне.
12. Ведайце тэрмін “газавае святло”
Гэты тэрмін паходзіць з п’есы “Газавае святло” (ЗША), у якой маніпулятар прымусіў чалавека думаць, што той — папросту вар’ят. То бок калі ў вушы ахвяры рэгулярна кажуць, што яна страчвае сувязь з рэальнасцю, што не разумее, якія рэчы адбываюцца навокал, яна можа пачаць пачувацца вельмі няўпэўнена адносна рэальнасці, а значыць зрабіцца больш уразлівай.
13. Папулярная культура трымае жанчын у гвалтоўніцкіх стасунках, нібы ў пастцы
Існуе недахоп інфармацыі пра тое, што такое здаровыя стасункі, а што — не. У нашай культуры ёсць вельмі шмат няправільных пасылаў пра тое, на чым будуецца наша культура стасункаў. Вы зможаце і сёння набыць часопіс, дзе гаворыцца, што жанчыны ў пэўнай ступені нясуць адказнасць за дзеянні мужчын. Вы можаце знайсці загалоўкі накшталт “Як утрымаць мужчыну ў шлюбе”, быццам гэта адказнасць толькі аднаго партнёра, а не абаіх.
14. Мужчыны таксама могуць быць ахвярамі
Не трэба думаць, што мужчыны не могуць цярпець гвалт у стасунках. Часам мужчыны таксама становяцца вельмі залежнымі ад свайго партнёра — баяцца страціць дзяцей у выпадку разводу і інш., што дае магчымасць маніпуляцыі і гвалту.
15. Адукацыя новых пакаленняў можа прадухіліць гвалт у будучыні
Дзеці з маленства мусяць ведаць, як выглядаюць здаровыя стасункі, нават іх першыя, падлеткавыя. Хатні гвалт у дачыненні да падлеткаў — сур’ёзная праблема. Гвалт пры рамантычных спатканнях стаў крытычнай праблемай для маладых людзей, і вельмі важна, каб і хлопцы, і дзяўчаты былі праінфармаваныя, як ствараць бяспечныя, поўныя кахання і падтрымкі стасункі.
16. Вашыя блізкія таксама могуць дзейнічаць
Часам людзі, якія тэлефануюць па гарачай лініі, з’яўляюцца суседзямі, сваякамі ці сябрамі людзей з праблемамі. Калі нехта, каго вы ведаеце, на вашу думку, знаходзіцца ў гвалтоўніцкіх стасунках, гарачая лінія можа стаць крыніцай для пошуку выйсця і дапамогі. Часам сябра ці сваяк можа сказаць, што хоча выратаваць ахвяру, схаваць яе ў сябе, але ў гэтым выпадку спецыялісты папярэджваюць, што ратаўнік можа стаць мішэнню для агрэсара, і прапануюць іншыя крокі.
17. Калі ахвяра вырашае выйсці са схемы
Самы небяспечны момант для ахвяры хатняга гвалту — сыход ад агрэсара, незалежна ад таго, колькі часу прайшло ад пачатку стасункаў. Гэты момант наступае, калі агрэсар усведамляе, што партнёр сапраўды пакінуў яго. Гэта часта здараецца пасля аднаго ці двух гадоў інтэнсіўных адносін і з’яўляецца самым небяспечным, бо дамінуючы бок адчувае адчай і можа зрабіць усё, каб вярнуць слабы бок назад у стасункі.
18. Прадумайце план свайго сыходу
У Беларусі дзейнічае гарачая лінія Міжнароднага аб’яднання "Гендарныя перспектывы" (8-801-100-8-801), ёсць грамадская арганізацыя “Радзіслава”, дзе вас могуць пракансультаваць і дапамагчы.
19. Маніпуляцыя можа працягнуцца нават пасля таго, як вы раз’ехаліся
Нават калі вы больш не падвяргаецеся фізічнаму гвалту, маніпуляцыя і кантроль могуць прысутнічаць пасля раз’езду. Напрыклад, падчас падзелу апекі, калі маці рыхтуе дзяцей да прыходу бацькі, яны радыя, што ён прыйдзе, але той адмяняе візіт у апошні момант, і дзеці застаюцца расчараванымі з думкамі “бацька мяне не любіць” і “гэта ўсё твая віна”, што стварае новыя праблемы для маці.
20. Калі вы былі ахвярай, не варта пакутаваць на самоце
Калі вы былі ахвярай, праявіце ўвагу да сябе, а таксама цярпенне і дабрыню. Працэс пераходу да нармальнага жыцця вельмі доўгі і пры гэтым стрэсавы і траўматычны. Інфармаванасць што да хатняга гвалту — найлепшы спосаб паступова завершыць пакуты.
21. Аднаўленне можа заняць гады
Шмат хто з людзей, якія перажылі хатні гвалт, распавядае, што менавіта эмацыйныя праблемы прынеслі найбольш стрэсу і болю. Нават пасля таго як раны зацягнуліся, эмацыйныя дэфармацыі, перажытыя падчас стасункаў, змянілі і пагоршылі меркаванне людзей пра саміх сябе.
22. “Жорсткая любоў” не з’яўляецца спосабам дапамагчы ахвяры
Паводле сведчанняў спецыялістаў, жанчына можа спрабаваць разарваць стасункі каля 7 разоў перад тым як выйсці з іх назаўжды.
Часам гавораць, што ў выпадках хатняга гвалту трэба прымяняць тэрапію “жорсткай любові” (псіхатэрапеўтычны прынцып вырашэння пэўнай праблемы за кошт увядзення абмежавання на абмеркаванне перажытай траўмы. Такі падыход ужываецца ў дачыненні да людзей з алкагольнай залежнасцю і наркаманіяй).
Але некаторыя спецыялісты не падзяляюць гэты падыход і кажуць, што з ахвярамі трэба размаўляць пра іх чаканні і будучае жыццё.
Можна шмат рухацца туды і назад, але трэба быць цярплівымі і не асуджаць ахвяру. Гвалт — не яе віна, гэта выбар і ўплыў агрэсара.
23. Хатні гвалт — праблема кожнага
Хатні гвалт ёсць усюды: багаты ты ці бедны, малады ці стары, незалежна ад этнічнай і расавай прыналежнасці, у гетэрасэксуальных і ЛГБТ-супольнасцях. Гэтую праблему часта хаваюць і робяць сямейным сакрэтам. Вельмі важна, каб ахвяры ведалі, што ў іх ёсць рэсурсы і ваша падтрымка. Бо праблема гвалту ўплывае на ўсіх.
Паводле rd.com
