8 ліпеня адбылася творчая сустрэча ўдзельнікаў Рэспубліканскага летніка юных краязнаўцаў з бардамі Таццянай Беланогай і Аляксеем Галічам у мінскім Цэнтры краязнаўства і турызма. Пасля насычанага дня краязнаўцаў і іх педагогаў чакала сустрэча з паэтычным словам, купальскімі песнямі і цікавымі конкурсамі. Таццяна пачала свой выступ з расповяду пра свой новы альбом “Святло і цені”, які выйшаў увосень 2013 года дзякуючы беларускай музычнай альтэрнатыве “БМА-груп” і кампаніі “Будзьма беларусамі”. Таццяна прадставіла песні з альбома песні “Мама”, “Там, за акіянам”, песні на вершы Яўгеніі Янішчыц, Максіма Багдановіча. Таццяна абвясціла конкурс на лепшае прачытанне любімага верша на беларускай мове. Гучалі ў цудоўным выканнанні вершы Максіма Багдановіча, Яўгеніі Янішчыц. Асабліва слухачы ўпадабалі верш Пімена Панчанкі “Спарышы”:

Адгрымела ноччу навальніца,

Птушак пазванчэлі галасы,

I пяюць на сто ладоў сініцы —

Упіліся, пэўна, ад расы.

На ялінах росных зор мільярды,

Дурнап’яну гаркаваты пах.

I арэхаў наліўныя ядры

Хрумстаюць так смачна на зубах…

Ён адшастаў ценісты арэшнік,

Змок увесь, але знайшоў, знайшоў —

З думкай пра яе, зусім нягрэшнай, —

Пару запаветных спарышоў.

Хоць ніколі ў прымхі ён не верыў,

Проста для забавы ўзяў, а ўсё ж,

Калі стукнуў да яе у дзверы,

Скаланула радасная дрож.

У яе пакоі — вокны насцеж,

I сама, як раніца, была.

«На, вазьмі сабе спарыш на шчасце…»

Ціха засмяялася, ўзяла.

Узяла і тут жа раскусіла:
«Дзякую, браточак, шчасце ёсць!»
На вяселле хлопца запрасіла:
«Будзеш у мяне найлепшы госць!»

Не, не быў ён госцем на вяселлі.
Па начных дарогах, без дарог
Ён хадзіў ля пожняў і аселіц,
Боль хацеў развеяць і не мог.

А праз год яна яго спаткала
Выпадкова.
Ці то ён яе…
Ля вачэй — маршчынкі…
Шчасця мала:
Муж — гультай, бадзяецца ды п’е.

Прызнавацца сорамна і горка.
«Як тады аслепнуць я магла?
— Сумным жартам скончыла гаворку:
Шкода, што спарыш не зберагла».

Вось і ўся гісторыя…
А можа
Гэта толькі першая з дарог?
Нездарма яе так устрывожыў
Ціхі сказ хлапца: «А я збярог».

На тэму маральнага выбару, жыццёвага шляху разважалі ўдзельнікі літаратурна-музычнай сустрэчы.  Усе ўдзельнікі конкурсаў атрымалі памятныя падаруначкі ад грамадскай камапніі “Будзьма беларусамі!” – майку, паштоўкі “Не маўчы па-беларуску”, торбу.

Аляксей Галіч пачаў свой выступ з песні на верш Генадзя Бураўкіна «Я не ганю землі чужыя…»:

Я не ганю землі чужыя, –

Хай іх сонца не абміне.

Толькі дзе б за морам ні жыў я,

Беларусь мая снілася мне.

Так карцела – сляза закіпала, –

Каб да сэрца хаця б здалёк

Прыплывалі жалейка Купалы,

Багдановічаў васілёк…

Гэта ўсё, безумоўна, не нова.

А ці трэба, каб новым было

Поле бацькава, матчына мова

І над хатай буслова жытло?

Хіба душы свае не лечым

Ад бяздомных бядот і згрызот

Самым простым і самым вечным,

Што пранёс праз вякі народ?

І якія б шляхі ні схадзіў я,

Кліча полацкая сенажаць…

А калі не спяваць аб Радзіме,

Дык навошта наогул спяваць?

Усе прысутныя былі ачараваныя срэбным голасам Аляксея Галіча, які выконваў свае песні і песні на вершы беларускіх паэтаў. Вельмі спадабаўся прысутным майстар-клас па спевах. Аляксей прапанаваў падзяліцца прысутных на дзве “вёскі”. Адна “вёска” пачынала спяваць, а другая – падхоплівала яе спеў. Усе адчулі сябе сапраўднымі спевакамі!

Дзве гадзіны праляцелі вокамгненна. Спадзяемся, што ў сэрцах прысутных яшчэ доўга будуць гучаць песні і вершы з ліпеньскай сустрэчы.

Тэгі: Міншчына