Стваральнікі беларускага літаратурнага інтэрнэт-часопіса Taubin у знак салідарнасці з народам Украіны публікуюць на старонках часопіса вершы ўкраінскіх паэтаў у перакладзе на беларускую мову.

«Мы, паэты, ведаем, што галоўная зброя — гэта слова. Яно забівае не горш за кулі, але яно ж і вяртае да жыцця. Слова — наймацнейшы лек, і мы сёння, параненыя проста ў сэрца аб’яўленай вайною, прыкладаем яго да самых балючых кропак у спадзеве, што не парвуцца сувязі паміж даўнімі сябрамі і блізкімі, што раны, якія ўжо нанесеныя, і раны будучыя не загнаяцца і зажывуць,» — пішуць стваральнікі часопіса.

«Бываюць моманты, калі не хапае слоў — сказаць нават самае простае, але такое важнае. Беларусам і беларускам знаёмы гэты стан. І калі мы не маглі гаварыць, за нас, пра нас і нашымі словамі прамаўлялі нашы ўкраінскія сябры і сяброўкі. Цяпер наш час гаварыць. Час салідарнасці і яднання.

Наша салідарнасць і падтрымка — вольналюбіваму ўкраінскаму народу. Аднойчы цемра над вашым — і нашым — домам развеецца. Аднойчы мы прачнёмся і ўздыхнём свабодна. Аднойчы больш не спатрэбіцца слова „зброя“. Аднойчы ўсе іншыя словы будуць вучыць нас любіць».

Мікола Вараб’ёў

***

*

Юлія Мусакоўска

***
Што грыміць у мяшку?
Косткі.
Косткі мае, ды ня ўсе.
Тры костачкі брацік выняў,
дзьве на рынку прадаў,
адну на гародзе закапаў.

Вырасьце з той косткі яблыня,
кожны яблык з тварам маім.
Будзе ў браціка пытацца:
— За што ты мяне, старэйшы брацік?
За што ты мяне забіў,
костачкі зь мяне выняў,
грубай ніткай зашыў,
у мяшок паклаў,
тры дні пахаваць не даваў?
— За тое, што ў цябе
жонка прыгажэйшая,
песьня гучнейшая,
зямля тлусьцейшая,
яблыня ў падворку вышэйшая.
Аддай мне зямлю сваю,
жонку сваю,
песьню сваю
вузлом поперак горла завяжы.

Ня брат ты мне,
ня шчыры вораг,
не чалавек,
ня зьвер.
Мяшок, набіты косткамі.

Выйдзе жонка твая — надкусіць яблычак,
упадзе мёртвая.
Выйдуць дзеці твае,
надкусяць —
упадуць нежывыя.
Выйдзе сонца —
спаліць тваю хату датла,
попелам зямлю засее.

Што грыміць у мяшку?
Яблыкі.
Салодкія-салодкія.

Пераклаў з украінскай Андрэй Хадановіч

Больш вершаў беларускіх і ўкраінскіх чытайце на старонцы часопіса TAUBIN

Пачытайце гутарку з паэткай і рэдактаркай часопіса Крысцінай Бандурынай:

Крысціна Бандурына: «Можаце лічыць, што маніфест паводзінаў творцы я пісала для сябе самой»