Сёння мы прадстаўляем на ваш суд наш новы праект – “БудзьмаTUT” (плён сумеснай творчасці культурніцкай кампаніі “Будзьма беларусамі!” і парталу TUT.BY).
Якія падзеі мінулага, якія рысы характару продкаў мы бачым сёння? І сапраўды бачым ці хочам бачыць? Ці існуюць “нацыянальныя рысы характару” беларусаў увогулле? І якія яны? І як яны ўплываюць на падзеі вакол нас? І на нашу гісторыю? А ці адлюстроўвае наша гісторыя нацыянальныя рысы характару? І якой яна можа быць? Напрыклад, ці можна расказаць тысячагадовую гісторыю Беларусі за пяць хвілін рэп-чытанкай?
Кампанія “Будзьма беларусамі!” і партал TUT.BY прапануюць сваю версію адказаў, а таксама заклікаюць да абмеркавання ўсіх ахвотных.
Ці можа так выглядаць гісторыя Беларусі?
А калі не, то як яе можна паказаць? На чым засяродзіць увагу? Якой мусіць быць форма? А змест? Маеце, што сказаць?
Аўтар ідэі мультфільма Юлія Ляшкевіч:
— Мы абапіраліся на два паняцці: “памяркоўныя” і “шалёныя”. Нагодай для стварэння праекту стаў парадокс, атрыманы ў выніку аднаго з грамадскіх апытанняў. Людзей пыталіся на вуліцы: “Як бы вы ахарактарызавалі беларусаў як нацыю?” — і яны адказвалі: “Паслухмяныя, памяркоўныя, цярплівыя”. А затым задавалася пытанне: “А вы самі?” — і кожны пра сябе казаў: “Смелы, рашучы, магу за сябе пастаяць”.
Тады наступнае пытанне – Беларусы: шалёныя ці памяркоўныя?
Мы запрасілі да абмеркавання творчых людзей розных прафесіяў: тых, хто праз мастацкія альбо медыйныя вобразы стварае віджэт сучаснай Беларусі. Вы можаце далучацца да дыскусіі і выказваць свае меркаванні на гэты конт.
У пошуку адказу на гэтае пытанне мы біліся ў першым ток-шоу ў Байнэце з назвай “Беларусы: памяркоўныя VS шалёныя”. І вось, што ў нас атрымалася.
Частка 1
Філосаф Валянцін Акудовіч, гісторык Генадзь Сагановіч і музыкант Алег Хаменка адстойваюць думку пра памяркоўнасць беларусаў. Актывіст ў справе аховы помнікаў Антон Астаповіч пярэчыць. Культуролаг Юлія Чарняўская пераводзіць дыскусію з плоскасці памяркоўны-шалёны ў супрацьпастаўленьне хам і пан. Рэдактар сайту Budzma.org Севярын Квяткоўскі цвердзіць не пра этнічны, а сацыяльны характар паводзінаў сучасных беларусаў. Музыкант Вадзім Марголін гаворыць пра міф памяркоўнасці, выгадны людзям пры ўдладзе.
Частка 2
Апытанне на менскіх вуліцах. Беларусы памяркоўна разважаюць пра сваю рашучасць. Лекар Мікалай Галабародзька агучвае візію пра тое, што ўсе сярэднестатыстычныя жыхары ад Смаленску да Лісабону — памяркоўныя. Спявак народны артыст Аляксандар Ціхановіч сцвярджае: “Мы – розныя!”. Блогер Яўген Ліпковіч мяркуе, што беларусаў на Захадзе ўспрымаюць за суворых бандытаў. Мовазнаўца Зміцер Саўка нагадвае пра вынішчэнне пасіянарных беларусаў пад час сталінскіх рэпрэсій.
Частка 3
Драматург Андрэй Курэйчык: “Для мяне памяркоўнасць сінонім баязліўства”. ІТ-бізнэсмэн Юры Зісер: “Усе розныя. Хоць памяркоўнасьць асацыюецца з забітасцю”. Музыкант Раман Арлоў сумняецца, што ўсе беларусы адчуваюць сябе беларусамі. PR-спэцыяліст Андрэй Эзэрын заўважае, што праблема ў стэрэатыпах.
