Паміж тым, як восеньская дэпрэсія яшчэ не цісне на плечы, але стужка навінаў ужо нагадвае выраз «мы спадзяваліся, што дасягнулі дна, пакуль знізу не пагрукалі», адзіным ратаваннем была і застаецца музыка. Менавіта таму рубрыка «Гітара Мулявіна» зноў тут! Распавядзем, чаму настальгія па доме — гэта абсалютна нармалёва, як трэба (ці не) сябраваць і знойдзем плюсы ў гэтым леце, якое лепш запомніць, бо іншага такога ўжо не будзе. Лэтсгоў!
Так, не дома, бо дом з намі
Чытае ў сваёй новай песні артыст пад псеўданімам Вектар. Свой творчы шлях ён пачынаў яшчэ ў Мінску, але цяпер жыве ў Варшаве. Агульны настрой яго трэка вабіць цеплынёй і ўтульнасцю, але за меладычным вайбам не забываемся на тэкст, які поўніца сумотай і настальгіяй па таму, што завецца «домам».
Выканаўца ў лепшай манеры паэтаў срэбнага веку апісвае не толькі свае пачуцці ў горадзе, але і сам горад у сабе, часам зрываючыся на роспач, унутранныя змаганні і, як вынік, пошукі новага напрамку. Горад, які з’яўляецца сімвалам дому, ён пры гэтым не перастае любіць і канешне ж верыць, што ім наканавана пабачыцца яшчэ як мінімум раз.
Нягледзячы на трэнд тыповых эмігранцкіх песень апошнім часам, гэты сінгл успрымаецца набагата лягчэй, чым тыя, што нядаўна выдалі калегі па цэху з гурта Liebonik ці беларускамоўны рэпер Mandzik.
Keep calm, я ж проста сябар
Беларуская поп-музыка ўсё больш і больш вярбуе слухачоў у свае шэрагі апошнім часам. Ужо не адзін раз пісаў аб гэтым, але не спынюся здзіўляцца таму, як растуць новыя артысты і наколькі якасны прадукт яны могуць рабіць. І гэта не лакальны штуршок у бок лепшага, а вялікі крок на шляху да фармавання індустрыі.
Песня «Лепшы сябар» спявачкі Neviki уражвае тым, наколькі мэтанакіравана б’е ў агульначалавечы боль — сяброўства з прысмакам недастасункаў. Думаю, для многіх знаёмая сітуацыя, і калі не, то вы абсалютна шчаслівы чалавек. Можна адзначыць і тое, што артыстка ад песні да песні пакрысе знаходзіць свой гук, вобраз і цяпер, падаецца, яшчэ і фарміруе фірмовы стыль. Па музычных складніках кампазіцыя не саступае свайму тэксту, і адчуваецца, што прадакшан больш чым грунтоўны. Калі хтосьці запытае, ці ставіў я гэты трэк на рэпіт, я без сумневаў адкажу «так, было!», хоць з трэкамі гэтай спявачкі ў мяне даволі нацягнутыя стасункі. На мой погляд, гэта адна з найлепшых песень пра тое, як не трэба сябраваць. Будзьце шчырымі адно з адным, ну калі ласка...
Вы бачыце ўпершыню нас, хіба не?
Усё новае — гэта добра забытае старое. У беларускай музыцы гэта, бадай, ці не найлепшая формула. Узгадаем хаця б шматлікія рэміксы на спеў «Купалінка» і адаптацыі вершаў беларускіх класікаў пад фармат песняў.
«Давай запомнім наша лета» — дастаткова стары трэк, які гурт вырашыў перавыдаць напрыканцы лета. Сам гурт «Бачу ўпершыню» існуе з 2013 года і складаецца з Уладзіслава Лепяшынскага — былога фронтмена гурта «Лепшы квас», а таксама паэта пад псеўданімам Алесь Сьнег.
Хлопцы ствараюць выдатную сінергію, дапаўняючы адзін аднаго, як у музычным плане, так і ў тэкстах. У песні ёсць месца і рэчытатыву, і меладычнаму прыпеву, які разліваецца спакойным і мяккім сумам па сыходзячым леце. І хоць трэку не хапае больш глыбокага прадакшану, але ён можа быць выдатным дапаўненнем да цёплых восеньскіх шпацыраў увечары.
Хатні Томпсан, budzma. org
