«Жывыя людзі» ў галерэі «Ў» (фотарэпартаж)

p2010168

«У свеце, дзе колькасць лічбавых камераў перавышае колькасць насельніцтва (а з улікам тэлефонаў перавышае ў два разы), вызначаць сябе як фатографа робіцца неверагодна складанай задачай», — так распачынаецца рэліз да выставы фотаздымкаў Ігара Ганжы мастацтвазнаўцы Наталлі Золатавай. Наталля і Ігар — у некаторым сэнсе суаўтары выставы. З некалькіх тысяч кадраў, зробленых фатографам, куратару неабходна было адабраць 28, якія склалі цэльную і запамінальную экспазіцыю.

valentin-akudovich-0645
Валянцін Акудовіч, фота – Ігара Ганжы

p2010206-d185d183d182d0bad0b0d18f-d0b4d0b0d0bfd0b0d0bcd0bed0b3d0b0-d0b0d0b3d0bbd18fd0b4d0b0d0b5-d18dd0bad181d0bfd0b0d0b7_d186d18bd18e

p2010216-d0bcd0b6d0b1d0b0d0bdd0bad0bed19e
Максім Жбанкоў

Арганізатарам і прадусарам праекту з’яўляецца арт-дырэктар галерэі «Ў» Ганна Чыстасердава. У праекце ўзялі ўдзел В.Акудовіч, С.Бень, А.Васільеў, Р.Вашкевіч, А.Глобус, М.Гулін, Т.Заміроўская, Н.Зелянкова, В.Кісялёва, А.Клінаў, Я.Калмыкаў, Н.Каляда, А.Кудзіенка, А.Лянкевіч, І.Логвінаў, С.Міхалок, У.Парфянок, С.Сакалоў, А.Церахаў, М.Халезін, У.Цеслер, І.Чарапко-Самахвалаў, Г.Чыстасердава, Ф.Чмыр, С.Шабохін, А.Шавялевіч, М.Шукюрава (Руся), Ул. Шчэрбань.

Гэты вопыт творчага кантакту мінчукоў з масквічамі — працяг, а не пачатак культурнага ўзаемаабмену сучасных Расіі і Беларусі, якія, паводле меркавання Ігара, «размаўляюць на адной мове».

p2010192
Андрэй Лянкевіч

sergey-mikhalok-0799
Сяргей Міхалок, фота – Ігара Ганжы

Праект «Жывыя людзі» — далёка не тое ж самае, што літаратурная серыя ЖЗЛ. Асабісты падыход аўтара да мадэлі як асобы, а не як да дзеяча, зрабіўся падставай для эмацыйнай крытыкі ў адрас фатографа і яго твораў з боку адной з удзельніц прэс-канферэнцыі. Дыялог узнік на глебе пытання пазнавальнасці нашых зорак і таго, наколькі іх партрэты раскрываюць род іх дзейнасці.

marina-shukyurova-0500
Руся, фота – Ігара Ганжы

p2010218-d181d181d182d18dd0bbd18cd0bcd0b0d188d0bed0bdd0b0d0ba
А. Лянкевіч, С. Стэльмашонак, Адам Глобус

Фотамастак патлумачыў сваё разуменне панятку «жывыя людзі». Для яго жывыя — гэта тыя, хто «робіць жыццё вакол сябе». Яны моцна адрозніваюцца ад тых «трупікаў», якія глядзяць на нас з экранаў і бігбордаў.

p2010173-_d0b3d0b0d0bdd0b6d0b0-d180d0b0d0b7d0b4d0b0d0b5-d0b0d19ed182d0bed0b3d180d0b0d184d18b
Ігар Ганжа раздае афтографы

Дык што для беларусаў важнейшае — сцэнічны вобраз творчага чалавека ці тое прыватнае, асабістае эмацыйнае жыццё, якое праходзіць без рэкламнага антуражу? Ці адрозніваецца нашая выяўленчая мова ад мовы нашых суседзяў? І, нарэшце, у чым заключаецца розначытанне вобразнасці і асабовасці ў партрэце чалавека культуры, запрашаем разабрацца самастойна.

p2010201-d0bad0bb_d0bdd0b0d19e
Артур Клінаў

на першым фота – Ігар Ганжа, расійскі фатограф, рэкламіст, сябра клуба «Сноб», аўтар ідэі праекту «Жывыя людзі» і Ганна Чыстасердава.