24 ліпеня ў Мінску ў прасторы ЦЭХ адкрылася выстава “Візуальныя вобразы гістарычнай памяці, альбо Вялікае Княства Літоўскае на старажытных геаграфічных мапах”. Больш за месяц – да 31 жніўня – усе зацікаўленыя змогуць убачыць гістарычныя артэфакты, якія прадстаўляюць Беларусь у іншых гістарычных ракурсах і маштабах.
Да старажытных мапаў можна ставіцца па-рознаму: можна ўспрымаць іх толькі як творы мастацтва, захапляючыся жывапіснай і друкарскай культурай мінулых стагоддзяў. А можна адкінуць простую сузіральнасць, паквольнае эстэцтва і скіраваць свой погляд праз плашчыню бачнага па той бок – у глыбыні прасторы па-за часам і каардынатамі. Каб інтэрпрэтаваць візуальныя артэфакты як культурныя феномены, умець аналізаваць іх кантэкст і логас, трэба быць узброеным адпаведнай інтэлектуальнай оптыкай. Ці ж можа неабыякавы наведвальнік выставы не спакусіцца на прапанову здзейсніць такі візуальна-прасторавы пераход?
Арганізатары выставы – Беларуская філасофская прастора, Лятучы універсітэт, Выдавецтва “Эканомпрэс”, крэатыўная прастора ЦЭХ – запланавалі дзеля гэтага дзве інтэлектуальныя імпрэзы – дыскусія “Дзе ў Сусьвеце плыве Беларусь” (1 жніўня, 18.00, прастора ЦЭХ) і дыскусія “Беларуская картаграфія як дысцыпліна і падмурак самавызначэння” (13 жніўня, 18.00, прастора ЦЭХ).
Першая дыскусія скіроўвае нас да праблемы незавершанасці этнакультурнай самаідэнтыфікацыі беларусаў:
Як і дзе мы “знаходзім сябе”? У якіх межах вызначаем – геаграфічных, палітычных, культурных? Калі ўспрымаць мапы як своеасаблівую оптыку канкрэтнай эпохі, то наколькі здольныя старажытныя мапы стаць сродкам трансфармацыі свядомасці сучасных беларусаў?
Над гэтымі і іншымі пытаннямі разважаюць запрошаныя дыскутанты – філосаф і літаратар Ігар Бабкоў, багаслоў і культуролаг Ірына Дубянецкая, дызайнер і паэт Міхал Анемпадыстаў, філосаф Аляксандр Сарна. Вядучы дыскусіі – філосаф Павел Баркоўскі.
Дыскусія “Дзе ў Сусьвеце плыве Беларусь” адбудзецца 1 жніўня а 18.00 у прасторы ЦЭХ (пр-т Незалежнасці, 58/к.6, з боку вул. П. Броўкі).
Уваход вольны!
