У пятніцу, 12 снежня, у Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў пачынае працу выстава "Завадная птушка і аднарог" са збору Цэнтра.
Экспазіцыю склалі творы жывапісу, графікі, скульптуры, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, у якіх можна пазнаць тых, без якіх немагчыма ўяўленне аб хатняй утульнасці, а таксама аб такіх катэгорыях, як прыхільнасць, адданасць.
Маляўнічыя палотны Мікалая Чэпіка "Пачатак вясны" і Алены Юр'евай "Ледаход" не дакучліва, нібы мімаходзь, сярод іншага ілюструюць факт той самай адданасці, які лёг у аснову сюжэту вядомага ўсім фільма "Хаціка: самы верны сябар".
У скульптурнай працы Аляксандра Шапо "Праменад" сабака пароды такса ідзе на шпацыр з кіем, накшталт дэндзі, а на маляўнічым палатне Мікалая Селяшчука "Не хадзі за мной, я сама заблукала" певень успрымаецца як разумная істота, якая шукае выйсця з сітуацыі, якая склалася.
Праца Пятра Свентахоўскага "Ліпеньская раніца" пра свабоду, прыгажосць жыцця і …пра коней. Сувязь чалавека і коні некаторыя вучоныя разглядаюць у якасці партнёрства, якое змяніла свет.
Існуе мноства легенд пра аднарога – казачную жывёлу, вядомую з паданняў жыхароў Індыі, Кітая, Грэцыі і іншых краін.
У Сярэднявеччы аднарог быў сімвалам чысціні, вытанчанасці, разважлівасці, строгасці. Невыпадкова яго выяву можна бачыць на шматлікіх гербах шляхетных родаў, а таксама ў творах выяўленчага мастацтва. Як правіла, аднарога малявалі ў кампаніі з юнай дзевай: толькі яна магла прылашчыць і ўціхамірыць гэта часам ваяўніча настроеную жывёлу.
Квіткі: 15 рублёў поўны, 4 рублі льготны.
Выстава працягнецца да 1 лютага.