Вялікая бульбяная вайна. З кім?

Чым далей у гісторыю адыходзіць Другая ўсясьветная вайна, тым з большай помпай перамогу ў ёй адзначаюць тыя, хто аніякага дачыненьня да яе наагул ня меў. У гэтым і палягае сутнасьць «пабедабесія», імпартаванага ў Беларусь з Расеі, і якое апошнім часам усё шырэй атручвае беларускую рэчаіснасьць. Пры гэтым недарэчнасьці гэтай зьяве дадаюць і пастаянныя паразы самапрызначаных «пераможцаў» у зусім іншых бітвах і войнах. У сваёй рубрыцы «Прыдарожны пыл» Валера Руселік распавядае пра адну зь іх — Вялікую бульбяную вайну.
1.jpgВалера Руселік з сабраным ураджаем беларускае бульбы. Фота з асабістага архіву аўтара

Хацеў пачаць гэты тэкст пытаньнем: маўляў, а вы таксама сочыце за ўсёй гэтай эпапеяй вакол бульбы ў беларускіх крамах, дакладней — альбо яе адсутнасьцю, альбо наяўнасьцю ну зусім ужо няякаснай і дарагой? Сеў за клявіятуру і схамянуўся: стоп, гэта я ў каго пытаю — у тых, хто ўласна ў Беларусі і хто бачыць усю гэтую эпапею на ўласныя вочы, а ня гэтак, як я — праз манітор кампутара?

Выбачайце, увесь час забываю, што я — ня дома. Дарэчы, у нас тут, у Польшчы, з бульбай усё ок: і ў крамах, і на рынку, і мытая, і нямытая, і нейкая адмысловая экалягічная, і яшчэ нейкая. Якраз учора хадзіў на закупы. Самае сьмешнае тое, што я заўжды ў размовах з палякамі падкрэсьліваў: маўляў, а вось у нас у Беларусі бульба і смачнейшая, і куды якасьнейшая за вашу! А як мая мама бульбу смажыць, а якую кішку і якія дранікі робіць — смаката!

А тут... Бачыце, як яно ў жыцьці здараецца.

2.jpgБульба ў беларускіх крамах. Фота з сацыяльных сетак

І вось цяпер сяджу я ў Варшаве, заядаю вараную бульбіну селядцом і чытаю беларускія навіны. Які рыхтык сцэнар для нейкай трагікамэдыі.

Вось глядзіце. Тлумачэньне недахопу бульбы ў беларускіх крамах, які пачаўся яшчэ ў лютым і ўсё аніяк ня можа скончыцца, вельмі простае: беларускую бульбу... зьелі расейцы! За ўсходняй мяжою яна каштуе куды даражэй, чым дома — вось і паперлі туды прадаваць. Ды гэтак паперлі, што ажно на першае месца сярод пастаўнікоў бульбы ў Расею выперліся, апярэдзіўшы і Эгіпэт, і Кітай!

Во дзе размах! Паказалі калярадам, то-бок аматарам калярадзкае стужкі, што нездарма яны нас бульбашамі называюць (усю бульбу зьелі калярады — ну эпічная ж мэтафара, праўда?)! Дзеля такога «гонару» самім можна й пацярпець да новага ўраджаю, так? Нейкі няшчасны месячышка-другі — ну няўжо ж народзец не пацерпіць? Ну цярпілы ж... ой, то-бок цярплівыя людзі, ці як там правільна? Ды яшчэ і пад гарантыі не абы-каго, а таго самага, без каторага, як цьвердзіць стары жарт, у Беларусі нават бульбы перабраць ня могуць!

Галівуд адпачывае!

3.jpgБеларуская бульба ў Крамлі — навагодні падарунак Лукашэнкі Пуціну. Скрын з відэа

Вось толькі калі адкласьці гэтыя прыкрыя кпіны, то карціна вымалёўваецца ну зусім ужо бязрадасная. 

Насамрэч гісторыя зь недахопам бульбы выкрывае беларускія рэаліі зь іх самага гнілога боку. Уладам краіны глыбока пляваць на суграмадзянаў — абы ўласная кішэня была поўная і, галоўнае, каб Масква была сытая й задаволеная!

Спачатку ядуць паны, а ўжо толькі затым — халопы даядаюць тое, што засталося. Усходнія суседзі як цягнулі стагодзьдзямі з нашых земляў усё найлепшае, гэтак цягнуць і сёньня: мяжа адкрытая, мясцовыя чыноўнікі ўсе купленыя ды ў паставе «зю» — вязі не хачу!

Пры гэтым народнай гаспадаркай у Беларусі кіруюць ня толькі сквапныя, але і глыбока непрафэсійныя пэрсанажы. З году ў год сабраны ўраджай стабільна гніе ў стабілізацыйных фондах. Каб не дапусьціць сур’ёзных народных хваляваньняў, на крамныя паліцы закідваюць тое, што былі адклаўшы на насеньне. Краіна жыве як на вайне — ад аднае бітвы за ўраджай да наступнае. Пры гэтым найбольш пасьпяховая культура на калгасных палетках — прыпіскі. Працавітых беларусаў паразганялі-павыдушвалі з краіны — не бяды, завязем стопіццот мульёнаў гастарбайтараў!

Ну і закон. Беларусь па-ранейшаму жыве ў рэжыме «иногда не до законов». Яшчэ напрыканцы сакавіка Савет міністраў увёў абмежаваньне на экспарт бульбы на тэрмін у тры месяцы. Каб вывезьці бульбу на продаж, трэба ўзгадніць свой намер спачатку ў выканкаме, а затым — у Міністэрстве сельскай гаспадаркі. І што, дзе тое абмежаваньне? Які ад яго плён? Наўзгадняліся?

І аніякай пазытыўнай канцоўкі ў сцэнары гэтага абсурднага беларускага сэрыялу асабіста я, на жаль, ня бачу. Магчыма, прасьвет зьявіцца ўжо толькі ў наступным сэзоне — калі нейкім цудам у нашае зямлі зьявяцца сапраўдныя гаспадары. Руплівыя, працавітыя, разумныя, сумленныя, адданыя роднаму краю. Мы з вамі.

4.jpgУ добрага гаспадара — і бульба добрая! Фота kp. by

Валера Руселік, Budzma.org