У Радыётэатры Шведскай вяшчальнай карпарацыі (SR) ідзе праца над спектаклем паводле кнігі «Час сэканд-хэнд» Святланы Алексіевіч.
З гэтай нагоды мы звярнуліся па каментар да таго, хто якраз і працуе над гэтай пастаноўкай – беларускага паэта, перакладчыка і, адначасна, супрацоўніка Радыётэатра, драматурга і рэжысёра Дзмітрыя Плакса. Як адзначыў пастаноўшчык, грамадская і журналісцкая рэакцыя на сёлетняе прысуджэнне Нобелеўскай прэміі ў Швецыі “амаль аднагалосна радасна-пазітыўная: той выпадак, калі ніхто не задае пытанняў кшталту “каму-каму?” ці “за што?!”.
Паводле Дзмітрыя Плакса, правы на пастаноўку “Часу сэканд-хэнд” былі набытыя Радыётэатрам яшчэ ў 2013 годзе, без увагі на магчымае ці не магчымае прысуджэнне Нобелеўскай прэміі па літаратуры. Тым не менш, сімвалічна, што публічная прэм’ера гукавога спектакля пройдзе, як плануецца, у Каралеўскім драматычным тэатры ў Стакгольме 11 ці 12 снежня, а першае выйсце спектакля ў эфір адбудзецца 13 снежня.
Нагадаем, што Нобелеўскі дзень кожны год адзін і той жа – 10 снежня. Атрымліваецца, што, нічога загадзя не плануючы, Радыётэатр прадставіць шведскай публіцы “Час сэканд-хэнд” на наступны дзень пасля прачытання Святланай Алексіевіч Нобелеўскай лекцыі.
У пастаноўцы задзейнічаныя вядомыя шведскія акторкі, зоркі тэатру, кіно і тэлебачання. У галоўных ролях выступаюць Перніла Аўгуст і Лена Эндрэ. Перніла Аўгуст шмат гадоў працавала з Інгмарам Бергманам – да прыкладу, у фільме “Фані і Аляксандр”, спектаклях “Гамлет” паводле Шэкспіра, “Марыя Сцюарт” паводле Шылера, “Лялечны дом” паводле Ібсэна, пастаўленых Бергманам; а таксама атрымала прыз за найлепшую жаночую ролю на Канскім фестывалі ў 1992 годзе (фільм “Добрыя намеры”, сцэнар Інгмара Бергмана). Лена Эндрэ таксама доўгі час працавала з Бергманам, грала ў той жа “Марыі Сцюарт”, фільме “Здрада” і іншых стужках паводле бергманаўскіх сцэнараў. Але найбольшую вядомасць прынесла ёй праца ў экранізацыі трылогіі Стыга Ларсана “Міленіум”: фільмы “Дзяўчына з татуіроўкай дракона”, “Дзяўчына, якая зруйнавала паветраныя замкі” і “Дзяўчына, якая гулялася з полымем”.
Шведскі Радыётэатр у трэці раз звяртаецца да кніг Святланы Алексіевіч. У 1998 годзе была здзейсненая пастаноўка паводле “Чарнобыльскай малітвы”, а сёлета была пастаўленая і першая кніга Алексіевіч “У вайны не жаночае аблічча”. Акрамя твораў беларускай набелянткі, у Радыётэатры драматызаваліся і ставіліся Артур Клінаў (“Мінск – Горад Сонца”, 2012, пастаноўка Дзмітрыя Плакса), Мікалай Халезін (“Спасцігаючы каханне”, 2010, пастаноўка Наталі Рынглер), Барыс Пятровіч (“Нічый Чарнобыль”, 2011, пастаноўка Людвіга Юзэфсана).
Ціхан Чарнякевіч, для lit-bel.org
