Алесь Тодараў разважае на budzma.org аб тым, як і для чаго трэба пераадолець у сабе пачуццё сарамлівасці.
Ці задумваліся вы калі-небудзь, чаму людзі ўвесь час хлусяць аб сваёй вазе, хаваюць, што яны беспрацоўныя ці жывуць з бацькамі? Ці думалі вы аб тым, чаму многія хлопцы не знаёмяцца з прыгожай дзяўчынай на вуліцы, хаця вельмі хочуць гэтага?
Адказ просты: яны хочуць выглядаць у вачах іншых людзей добра, а парою нават і лепей, чым ёсць насамрэч. І такія паводзіны характэрныя для большасці людзей: мы ўсе жадаем, каб кожны думаў, што менавіта мы бездакорныя і ідэальныя. І калі ў нас ёсць выбар, то мы хутчэй адмовімся ад нейкага ўласнага жадання, каб людзі не думалі пра нас нічога кепскага, чым думалі: «Гэты хлопец не ўмее знаёміцца з дзяўчынамі».
Чытайце яшчэ: Як захоўваць рэсурсны стан ва ўмовах працяглага стрэсу? Ментальныя практыкі ў дапамогу
Мы адчуваем сябе не ў сваёй талерцы, калі нехта асуджае нас. І часта гатовы зрабіць усё, каб не рызыкаваць павагай іншых, каб яны працягвалі любіць нас, казаць нам, што мы нармальныя. Мы прыкладаем вельмі шмат намаганняў, каб кантраляваць успрыманне іншых людзей. І ўсё для таго, каб пазбегнуць пачуцця сарамлівасці.
Але, насамрэч, адчуванне сораму абсалютна непрадуктыўнае. Бо менавіта яно можа ператварыць нас у фальшыўку, прымусіць дзейнічаць у разрэз са сваімі каштоўнасцямі, каб даказаць нешта навакольным. І яно таго не вартае.
Варта факусавацца не на тым, як вас успрымаюць навакольныя, а на тым, каб дзейнічаць правільна, у адпаведнасці са сваімі каштоўнасцямі. Перастаньце дагаджаць кожнаму. Хопіць спрабаваць кантраляваць меркаванні навакольных — усё гэта не мае ніякага значэння. Бо ў жыцці ніколі не будзе такой сітуацыі, калі ў вас атрымаецца дагадзіць абсалютна ўсім навокал. Заўжды застанецца нехта незадаволены, нават калі вы будзеце самым-самым.
Будзьце сапраўднымі, будзьце адказнымі за тое, хто вы ёсць і за тое, што вы робіце тут і цяпер.
Устаноўкі, якія разбураюць нашае жыццё:
Меркаванне іншых мае значэнне толькі ў адным выпадку: калі яно дапаможа вам у працы, асабістым жыцці ці развіцці.
Такое меркаванне называюць экспертным і часам яно каштуе грошай. Ва ўсіх астатніх выпадках прыслухоўвайцеся да сябе, а не вядзіцеся на сацыяльны ціск. Гэта адназначна не прынясе вам ніякага плёну.
Эйнштэйн аднойчы сказаў: «Вар’яцтва прымушае чалавека рабіць адно і тое ж і чакаць іншага выніку».
Сядзець і чакаць пакуль нейкая сітуацыя, у якую вы ўцягнутыя, вырашыцца сама сабой, не варта. Хутчэй за ўсё будзе толькі горай. Нічога не рабіць — тупіковы варыянт. Не сакрэт, што гультайства яшчэ больш пагаршае стрэс і нервовы стан.
Перастаньце параўноўваць сябе з іншымі людзьмі. Заўсёды будуць людзі, у якіх нешта атрымліваецца лепей, чым у вас. Як і людзі, у якіх атрымліваецца горш за вас. Калі вы будзеце бясконца займацца параўнаннямі, то заўсёды будзеце мець перад сабой занадта шмат апанентаў ці супернікаў, якіх вы не можаце перамагчы. Параўноўвайце сябе сённяшняга з сабой учорашнім. Адзначайце рост і станоўчыя змены — гэтым заахвочвайце сябе да новых здзяйсненняў.
Чытайце яшчэ: Як не «заліпаць» у гаджэтах: стратэгія для прасунутых
Перастаньце лаяць і ганіць сябе. Вы не зможаце мець высокі ўзровень самаацэнкі і матываванасці, якія неабходны для развіцця асобы, калі будзеце паўтараць негатыўныя выказванні ў адносінах да сябе і сваіх здольнасцяў. Калі вы говорыце аб сваім знешнім выглядзе, кар’еры, адносінах, фінансавым стане або любых іншых сферах вашага жыцця, старайцеся пазбягаць самапрыніжэння.
Прымайце ўсе кампліменты і дзякуйце ў адказ.
Калі вы адказваеце на камплімент чымсьці накшталт: «ды нічога асаблівага», вы адхіляеце гэты камплімент і адначасова пасылаеце сабе паведамленне аб тым, што вы не вартыя пахвалы. У кампліментах падобнага кшталту няма нічога кепскага, але парою мы іх успрымаем няправільна, думаючы, што чалавек мае на мэце падлізацца.
1. Пачуццё гумару
Людзі любяць жарты, таму няма нічога кепскага ў тым, калі вы пакажаце, што ў гуморы і можаце добра пасмяяцца. Праўда, важна адчуваць меру і заўжды трымаць у галаве — дзе жартаваць можна, а дзе лепей устрымацца.
2. Ветлівасць
Увесь час дзякуйце, нават калі аказаная вам паслуга была нязначнай. І потым вам не прыйдзецца пераймацца пытаннем, ці добра вы паводзілі сябе з тым ці іншым чалавекам.
3. Выбачайцеся
Выхаванаму чалавеку не сорамна папрасіць прабачэння. Калі нешта выйшла бокам, альбо калі вы не маеце рацыі, няма нічога звышнатуральнага ў тым, каб выбачыцца за свае ўчынкі або словы.
Гэта самыя просты пункты, якія дазволяць пазбавіцца сарамлівасці.
Поспехаў!
Алесь Тодараў, budzma.org