У межах Стральцоўскага фэсту ў культурніцкай прасторы «Тартак» 12 лютага прайшоў ранішнік, дзе была прэзентавана «Чытанка для маленькіх-2». Яго маленькія і дарослыя госці праспявалі фальклорныя песні, абмеркавалі котак і пеўнікаў і даведаліся, што будзе, калі з’есці зашмат марозіва.
Ранішнік быў падрыхтаваны па ўсіх традыцыях — “салодкі стол”, падарункі, песні і гульні. Прызы ад кампаній “Пяцісотгоднасць” і “Будзьма беларусамі!” — паштоўкі ад Лявона Вольскага і Дар’і Мандзік, якая, дарэчы, аформіла “Чытанку для маленькіх” — спадабаліся дарослым. А вось для дзяцей гітом стала шакаладнае печыва з цукрам.
Казка ад Святланы Тоўсцік
Анатоль Івашчанка
Адкрыў ранішнік Анатоль Івашчанка з песняй “Ён жыць хацеў”, якая распавядала аб цяжкай долі моля, павука, камара і студэнта, які атрымаў “незалік”. А Святлана Тоўсцік выступіла з лялечным спектаклем паводле казкі “Як курачка пеўніка ратавала” з “Чытанкі” і пачаставала гасцей пірагамі.
Вера Бурлак
Вера Бурлак прачытала ўрыўкі са свайго перакладу казкі Льюіса Кэрала “Скрозь люстэрка і што ўбачыла там Аліса” і крыху распавяла, як зрабіла Мармазяўра з Бармаглота і з якімі задачамі сутыкнулася, калі працавала над гэтай кнігай. Асабліва цікавай была гісторыя аб тым, як Гу-та-та і Гу-ля-ля атрымалі свае імёны:
“Па-англійску гэтых персанажаў зваць Tweedledee ды Tweedledum. Гэта гукаперайманне: ёсць англійскі вершык, дзе кажуць, што як бы музыкі не гралі — Tweedledee ці Tweedledum, — усё адно граюць досыць кепска. У сваім перакладзе я таксама выкарыстала гукаперайманне — з паэмы Янкі Купалы”. Таксама Вера Бурлак прачытала верш пра хлопчыка, які аб’еўся марозівам — і зрабіла гэта так, што прысутным стала насамрэч халодна.
Марыянна Кіяноўска
Марыянна Кіяноўска з Украіны прачытала пераклад верша Юльяна Тувіма. “Я паспрабавала перадаць стыль верша так, каб было чутно, як цягнік грукае, калі едзе”, — адзначыла спадарыня Марыянна.
Андрэй Хадановіч
Андрэй Хадановіч, аўтар бестсэлера “Нататкі таткі”, прачытаў свой тэкст “Драпежнік”з “Чытанкі”, а пасля распавёў аб вялікай любові Рыгора Барадуліна да свайго ката. Таксама ён спрабаваў верна вымавіць хуткамоўку дзядзькі Рыгора. “Але ж пасля “Ночы паэзіі і музыкі”, дзе я ўчора быў вядоўцам, сумняваюся, што ў мяне гэта атрымаецца”, — прызнаўся паэт.
Таксама Андрэй Хадановіч парадаваў гасцей сваім перакладам верша Данііла Хармса і песняй пра мядзведзіка Умку. Пад знаёмую песню дзеці пачалі танчыць, дзве дзяўчынкі нават закружыліся ў вальсе.
Гурт “Мярэжа”
Але ж неўзабаве прыйшоў час для фальклорных песень і танцаў — слова далі гурту “Мярэжа”. “Мярэжа” — гэта амаль украінскае слова!” — адзначыў Андрэй Хадановіч, які ўжо настроіўся адпачываць пад беларускія песні пасля доўгай працы на фестывалі. “Андрэй вельмі доўга сядзеў побач з Марыянай, таму яму ўжо здаецца, што ўсе словы — украінскага паходжання!” — пажартаваў у адказ Анатоль Івашчанка.
Спявачкі растлумачылі: “Мярэжа — гэта сетка. Мы ў сваёй творчасці імкнемся вывучаць фальклор, які робіць нас бліжэй да суседзяў, звязвае нас у адну сетку”. Гурт “Мярэжа” спадабаўся ўсім — і малыя, і вялікія наведнікі спявалі з ім разам.
Напрыканцы ранішніка калектыў запрасіў дзяцей і дарослых у карагод і прапанаваў беларускую гульню “Явар”. Пасля госці даелі апошнія цукеркі, дапілі каву і рушылі купляць “Чытанку для маленькіх-2”.
Тэкст: Алена Босава, фота: Віка Трэнас, для lit-bel.org
