Шмат падзеяў на працягу апошняга месяца вакол Беларусі і ў нашай краіне могуць сведчыць пра нарастанне напружанасці ў рэгіёне. Пры захаванні нявызначанасці палітычнай будучыні, працягу правакацый рознага характару гэтая напружанасць можа перарасці ў гарачую фазу на лакальных тэрыторыях, а, магчыма, і на шырокіх абшарах.
Падобна на тое, што нават большасці экспертаў на сённяшні момант цяжка вызначыць тую рысу, за якую не гатовыя будуць перайсці ініцыятары напружання на польска-беларускім і літоўска-беларускім памежжы, якое час ад часу ўсё больш нагадвае лінію фронта, дзе гучаць стрэлы і у паветры завісаюць сігнальныя ракеты.
Фота media.defense.gov
Адной з галоўных прычынаў і супярэчнасцяў паміж умоўнымі ўсходам і захадам, якая правакуе шмат эканамічных, палітычных і вайсковых супрацьстаянняў, з’яўляецца перспектыва паставак прыроднага газу з РФ на еўрапейскія рынкі.
Беларусь — плацдарм для спецаперацый Крамля
На сённяшні дзень большасць экспертаў адзначаюць вырашанасць пытання «Паўночнага патоку-2». Газапровад будзе ўведзены ў эксплуатацыю. Іншы сцэнар быў немагчымы. Бо вялікія сродкі ўжо ўкладзеныя не толькі ў будаўніцтва ўласна па дне Балтыйскага мора, але і ў газа-транспартную сетку па ўсё Еўропе (ад Германіі і Галандыі да Аўстрыі і Венгрыі).
Іншае пытанне, якое турбуе расійскіх алігархаў і заходніх акцыянераў іх газавых кампаній, — магчымы кошт экспарту паліва па новым газапровадзе.
Не адзін год пашыраецца інфармацыя пра дадатковыя страты на аплату новых пошлінаў, якія неўзабаве плануе ўвесці Еўрасаюз на экспартаваныя вуглевадароды. Таксама ўжо распрацаваныя прапановы па кансалідаваным супрацьдзеянні стварэнню штучнага дыфіцыту газу ў Еўропе. Да таго ж, ЗША пагражюць новымі эканамічнымі санкцыямі ў дачыненні да РФ.
Відавочна, што пры такіх абставінах, Масква намагаецца шукаць дадатковыя кропкі націску на ўмоўны калектыўны захад. Галоўная мэта каторых — пошук варыянтаў выгандляваць адтэрміноўку на ўвядзенне пошлінаў і зняцце санкцый з кампаній, звязаных з будаўніцтвам, абслугоўваннем і далейшай эксплуатацыяй «Паўночнага патоку-2».
Таму ў рэгіёне і павялічылася колькасць правакацый рознага характару. Іншых магчымасцяў ціску ў Маскве, здаецца, нават не разглядалі.
Чытайце таксама пра сувязь крызіса з нелегаламі на беларускай мяжы са стратэгіяй ціску РФ на Захад: Міграцыйны крызіс: частка гібрыднай стратэгіі
Пасля вясенняй інфармацыйна-лагістычнай спецаперацыі па перакідзе войскаў да мяжы з Украінай, Масква перайшла да не менш знакавых крокаў. Адзін з іх — размяшчэнне ў Гродне вайскова-трэніровачнай базы з дастаўкай да межаў Польшчы ракетна-зенітных комплексаў С-400. Што фактычна з’яўляецца стварэннем паўнавартаснай базы.
Сур’ёзнасць стаўлення да гэтай падзеі адзначыў камандуючы амерыканскімі войскамі ў Еўропе і Афрыцы Крыстафер Кавалі, які падчас візіту ў Вільнюсе падкрэсліў: «ЗША вельмі шчыльна сочаць за стварэннем расійска-беларускага вайсковага цэнтра.»
Па дадзеных украінскай выведкі пасля вучэнняў Захад-2021 толькі частка расійскіх вайскоўцаў вярнулася на месцы сталай дыслакацыі. Польскія памежнікі ўжо неаднаразова заяўлялі пра з’яўленне на беларускай мяжы, у месцах пераходаў нелегальнымі мігрантамі, снайпераў са зброяй і ў форме, якая не мае дачынення да беларускай.
Цалкам верагодна, што пасля павелічэння колькасці нелегалаў людзі ў форме на беларускім баку рыхтуюцца да новых правакацый.
Сцэнар эскалацыі толькі пагоршыць абстаноўку на мяжы і можа прывесці да чарговага ўзроўню напружанасці.
Не дарма, па паведамленнях СМІ, загадчык памежных войскаў РБ наведваў Расійскую Федэрацыю.
Ужо відавочна, што Масква ад інфармацыйных кампаній, дробных правакацый гатовая перайсці да практычных дзеянняў па ўзброеным абвастрэнні ў рэгіёне. Павелічэнне сваёй прысутнасці і мілітарызацыя на лакальных адрэзках памежжа і ёсць часткамі верагоднага плану. Беларусь такім чынам ператварылася ў своеасаблівы плацдарм для здзяйснення расійскіх спецаперацый у Еўропе, зонай шэрых эканамічных схемаў і хабам для нелегальных мігрантаў.
Ці зменіць подых вайны «дух Жэневы»?
Пакуль што ЗША дэманструюць намер не здавацца пад ціскам Крамля. Так, амерыканская Палата прадстаўнікоў пад канец верасня пашырыла пакет санкцыяў, звязаных з «Паўночным патокам-2». Уводзяцца абмежаванні на пакупку расійскіх пазыкавых аблігацый, санкцыі накіраваныя ў дачыненні да вядучых расійскіх алігарахаў і прадстаўнікоў камандна-адміністратыўнай сістэмы, кампаній звязаных з праектаваннем, будаўніцтвам газапроваду. Стала анансуецца разгляд новых санкцый.
Фота cdn1.img.inosmi.ru
У адказ РФ прадэманстравала разуменне не толькі кантэкста, але і мэтаў пагаршэння рыторыкі амерыканцаў.
Прэс-сакратар Крамля Дзмітрый Пяскоў заявіў: «Новыя санкцыі ў стане пераклесліць „дух Жэневы“ і сціплыя надзеі на паляпшэнне дыялогу.»
Маючы на ўвазе верагодныя дамоўленасці паміж Пуціным і Байдэнам, дасягнутыя падчас сустрэчы ў Швейцарыі.
Некаторыя эксперты пасля той жэнеўскай канферэнцыі адзначалі, што Пуцін здолеў выгандляваць у Байдэна паслабленне абмежаванняў у дачыненні да «Паўночнага патоку-2» за адвядзенне войскаў ад мяжы Украіны і змяншэнне вайсковай напружанасці ў рэгіёне.
Але зараз, здаецца, амерыканцы гатовыя развярнуць працэс на 180 градусаў.
Падобна на тое, што рэакцыяй на новыя санкцыі можа стаць чарговае абвастрэнне ў рэгіёне. Спачатку па веснавым сцэнары манеўраў каля ўкраінскіх межаў. А потым перакінуцца і наўпрост да еўрапейскіх.
«Беларускі плацдарм» з цалкам падкантрольнай камандна-адміністратыўнай сістэмай, зачышчаным грамадскім полем падыходзіць для ціску на Захад як найлепш. Пытанне толькі ў рысе, за якую не асмеліцца зайсці Крэмль. Прыклад Украіны яскрава дэманструе, што пераходзіць за яе Пуцін гатовы.
Таму беларусам варта ўспрымаць новую рэальнасць і рыхтавацца да горшага.
Аляксей Гайдукевіч, budzma.by
