«Насустрач жыццю, насустрач будучыні» — так называецца літаратурна-дакументальная выстава, якую 20 снежня ўрачыста распачалі ў Дзяржаўным музеі гісторыі беларускай літаратуры, паведамляюць «Мінск-Навіны».
Алене Васілевіч (1922–2021), апошняй з магікан, як называюць яе сучасныя літаратуразнаўцы, адведзена ў музеі цэлая зала. На адкрыццё прыйшлі беларускія пісьменнікі, перакладчыкі, журналісты, мастакі — Васіль Жуковіч, Міхась Кенька, Віктар Шніп, Раіса Баравікова і шматлікія іншыя, якія асабіста ведалі, любілі гэтага на рэдкасць душэўнага, адкрытага, бязмежна шчырага, тонкага і лірычнага класіка айчыннай літаратуры. Настрой прысутным стварыў постфальклорны музычны гурт «Страла» Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў.
Экспазіцыя, прысвечаная Алене Васілевіч, аформлена паводле храналагічнага прынцыпу, насычана сімваламі і сэнсамі. Галоўным мастацкім вобразам выставы стала сімвалічнае дрэва жыцця, якое дапаўняюць вобразы і сімвалы з твораў пісьменніцы — дабрыня, сумленнасць, адказнасць, любоў да сваёй радзімы. Сабраны і выстаўлены багаты выяўленчы матэрыял: ілюстрацыі Іосіфа Пучынскага, Ісака Давідовіча, Ірыны Багдановіч да кніг Алены Сямёнаўны «Пачакай, затрымайся...», «Расці, Ганька», «Новы свет», «Доля знойдзе цябе», «Вернісаж»... У адной з вітрын — першы нумар за 1947 г. часопіса «Беларусь» з першай публікацыяй аўтара. Гэта была аповесць «У прасторах жыцця».
— Нават сёння дыяпазон творчай дзейнасцi пiсьменнiцы ўражвае i захапляе: празаiк, крытык, эсэiст, публiцыст, перакладчык. Але найважнейшая сфера дзейнасцi Алёны Васiлевiч — мастацкая проза з яе нехрыстаматыйным, яскравым, дынамiчным i прыцягальным святлом, — сказала куратар экспазiцыі, вядучы навуковы супрацоўнік музея Паліна Саўген.
На выставе можна ўбачыць фотаздымкі і асабістыя рэчы пісьменніцы, рэдкія выданні яе кніг, матэрыялы з сямейнага архіва, прадстаўленыя сынам — Уладзімірам Васілевічам, вядомым беларускім фалькларыстам і этнографам.
Выстава «Насустрач жыццю, насустрач будучыні» будзе працаваць па 30 сакавіка.
Фота аўтара
