Я ўсхвалёваны чагосьці,
Чамусьці сэрца гэтак ные!
Ці па далёкай маладосці?
Ці над памылкамі сваімі?
Жыццё вакол цябе з імпэтам,
Жыццё не можа быць іначай,
Ці варта сёння быць паэтам?
Ці варта лірыкай займацца?
Гэтыя шматзначныя пытанні Тодара Кляшторнага ў зборніку “Сляды дарог, які напрыканцы сустрэчы мне падаравалі, якраз і наводзіць на сур’ёзныя разважанні і гутаркі, ці варта насамрэч быць паэтам. Гледачы, якія трохі нас зачакаліся (былі пытанні ў дарозе), актыўныя суразмоўцы аказаліся, цікавіліся, якія ў мяне самыя лююбімыя паэты – і толькі беларускія, гаварылі пра сваю любоў да паэзіі, да творчасці многіх нашых пісьменнікаў і паэтаў. І прыйшлі да таго ж самага вываду, як сказаў іх таленавіты зямляк Тодар Кляшторны:
Дык ад паэта наша эра
У сто раз болей вымагае,
ён мусіць сонечнаю лерай
узварухнуць ляжачы камень.
Яшчэ я пачула шмат пра Тодара Кляшторнага ў час арганізаванай экскурсіі. Вельмі раю маім землякам і гасцям з-за мяжы пабываць на радзіме і ў музеі беларускага таленавітага паэта.