Прэзентацыя кнігі “Алесь Пушкін”

27 лістапада з 16.00  да 18.00 адбудзецца прэзентацыя кнігі “Алесь Пушкін” на сядзібе Таварыства беларускай мовы па адрасе: г. Мінск, вул. Румянцава, 13.

Алесь Пушкін – адзін  з невялікага шэрага сучасных мастакоў нон- канфармістаў, якія паслядоўна і непахістна адстойваюць  у мастацтве ідэі нацыянальна-культурнага адраджэння, верныя ідэям БНР. Ён стварае гістарычныя рэканструкцыі, вяртае да жыцця партрэты выбітных дзеячаў культуры, ваяроў, герояў Полацкага княства, ВКЛ і Рэчы Паспалітай – насельнікаў старажытнай і сучаснай беларускай дзяржавы.

А.Пушкін як сябра Таварыства беларускай мовы актыўна папулярызуе карыстанне беларускай мовай ў паўсядзённым жыцці. З імпэтам і натхненнем ён удзельнічае ў грамадскіх мерапрыемтвах, выставах, вечарынах,дзе гучыць роднае слова.

А. Пушкін – шчодрая  адораная асоба, што жывіцца неўміручым духам нацыянальнай культуры. Ён спалучае ў сваёй творчасці рысы высокага прафесіяналізму, духоўнай шчырасці і няўтольнай прагі наватарства.

Як хрысціянін па перакананню, ён працягвае асноўную творчую лінію па рэканструкцыі і аднаўленню хрысціянскіх цэркваў.

Творы мастака дэманстраваліся ў Літве, Нямеччыне, Чэхіі, Польшчы, Швецыі, Украіне, ЗША,Нарвегіі, знаходзяцца ў музеях, прыватных зборах і калекцыях.

А.М.Пушкін быў узнагароджаны прэміяй “За свабоду думкі” у  2009 годдзе.

У кнізе аб’яднаны артыкулы беларускіх журналістаў, мастацтвазнаўцаў, якія робяць агляд розных накірункаў творчасці мастака: духоўнай, гістарычнай, тэатральнай і іншых.

 Cярод аўтараў кнігі  – Эла Дзвінская, Аляксандр Тамковіч, Аляксей Хадыка, Юры Барысевіч, Яўген Шунейка, Сяргей Хареўскі і іншыя журналісты і мастацкія крытыкі.

Артыкулы пра А.Пушкіна друкаваліся ў газетах “Новы час”, “Народная воля”, “ Свободные новости,” “Наша слова” і сабраны цяпер пад  адной вокладкай.

Зборнік знаёміць чытачоў з біяграфічнымі фактамі з жыцця мастака, з яго сям’ей. Пераносіць у роднае мястэчка Бобр, дзе творца жыве і працуе, ладзіць пленэры, адзначае з сябрамі беларускія святы. Асобныя старонкі прысвечаны гадам вучобы ў Мінску,  Віцебскаму перыяду дзейнасці мастака.

Важная частка аповеду прысвечаецца працы мастака над адрадженнем каталіцкіх і праваслаўных святыняў у Магілёве, Віцебску, Мінску, Вішнёве, працягу мастацкіх традыцый мінулага.