Музыка-мультыінструменталіст, паэтка, вакалістка гурта Irdorath Надзея Калач адзначае дзень нараджэння за кратамі. Надзею затрымалі ўвечары 2 жніўня 2021 года на лецішчы пад Мінскам падчас святкавання Дня нараджэння разам з іншымі музыкамі і гасцямі.
Частку людзей на працягу наступных двух дзён асудзілі па адміністрацыйных справах аб непадпарадкаванні міліцыі. Супраць Надзеі, а таксама Уладзіміра Калача, Пятра і Юліі Марчанкі, Антона Шніпа была ўзбуджаная крымінальная справа па арт. 342 Крымінальнага кодэкса (Арганізацыя альбо актыўны ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак). У выніку 14 снежня 2021 быў вынесены прысуд па крымінальнай справе — Уладзіміру і Надзеі Калач прысудзілі па два гады пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму.
Музыкі падчас акцый пратэсту ў 2020 годзе выконвалі на дудах песню «Перамен» Віктара Цоя.
21 студзеня 2022 стала вядома, што Надзею перавялі з СІЗА-1 у Гомельскі СІЗА-3, а ў канцы сакавіка — у жаночую калонію № 4.
Сёння добрая нагода, каб пераслухаць песню «Крылы», якую гурт Irdorath прэзентаваў у 2020-м.
Музыкі тады, прадстаўляючы кліп, напісалі, што прысвячаюць яго ўсяму народу Беларусі:
«Мы прысвячаем гэтую працу ўсяму народу Беларусі. А асабліва жанчынам, якія праяўляюць сапраўдную стойкасць і сілу духу. Тым, хто, нягледзячы на пагрозу гвалту і страх, працягваюць выходзіць на вуліцы, каб сказаць сваё слова супраць несправядлівасці. Бяззбройныя і безабаронныя, вы сапраўдныя Гераіні!»
Пра тое, як сама Надзея Калач стала сапраўднай гераіняй, рашыўшыся выйсці на першы марш у Мінску, яна распавядала ў інтэрв’ю ў TuzinFM.by у лістападзе 2020 года.
«Страшна было неймаверна, але мы вырашылі, што ўсё роўна гэта зробім, і зробім гэта прыгожа. На бурдонах дуды былі прывязаныя кветкі, чырвоныя стужкі, мы прыгожыя, шмат смелых сяброў далучылася да нас. Проста гэта быў парыў, быццам мы флагманы, якія нясуць надзею, упэўненасць, энергію і баявы дух.
Гэта неверагодныя людзі, неверагодная краіна. А мы што — верагодныя? Мы таксама хочам быць неверагоднымі».
Вось яшчэ некалькі цытат з таго інтэрв’ю ад Надзеі:
Пра (не)пераезд:
Раней нас вельмі прыгнятала так званая стабільнасць, а на самой справе — саўковы застой. Вельмі шмат людзей спрабуе стрэсці з сябе гэта, але калі ўсе з’едуць, то хто будзе страсаць? Калі ў нашым доме адбываюцца такія глабальныя працэсы, народ адчайна змагаецца канкрэтна з гэтым застоем, з усім гвалтам, парушэннем правоў людзей — відавочна не час знаходзіцца ў камфортных умовах за межамі краіны.
Пра Беларусь:
Калі адной фразай, мы любім Беларусь. Летась наматалі з канцэртамі па Еўропе 40 тысяч кіламетраў на бусе, даўжыню экватара. Усюды класна, але калі вяртаемся сюды, ідзем міма прасценькай Камароўкі, міма галубоў, бабулек — разумеем, што абсалютна расслабленыя.
Пра будучыню:
Калі пераможам, думаю, уся краіна асушыць запас шампанскага. Яшчэ думаю, што з’явіцца новае свята, калі людзі будуць выходзіць на маршы, збірацца дворыкамі. Мы паўторым марш «Перамен» — з той жа атмасферай, таму што гэта была атмасфера свята. Але будзе іншы кантэкст.
