Як не атрымаць гарбуза. Распавядаем пра вясельныя традыцыі беларусаў

У беларускай традыцыйнай культуры найлепшым часам для вяселляў лічылася восень. Важным этапам былі заручыны. Якія падарункі рыхтавалі на заручыны? Што значыла «даваць гарбуза» і што можа сёння падвысіць вашыя шанцы атрымаць згоду ад каханай, распавядаем у партнёрскім матэрыяле з брэндам «Беларускі край»


Bielaruskaje viasiellie
Беларускае вяселле. Ілюстрацыя: citydog.io

Калі жаніцца

Ажаніцца трэба было паспець да Піліпаўскага перадкаляднага паста. У католікаў ён пачынаецца 15-га, а ў праваслаўных — 28 лістапада. Наступны спрыяльны перыяд, малая вясельніца, доўжыцца ад Калядаў да Масленіцы. Але зрабіць каханай прапанову можна ўжо цяпер!

Дашлюбныя звычаі

Уласна вяселлю ў беларускай традыцыі папярэднічала не абы-якая падрыхтоўка. Сярод дашлюбных звычаяў розных частак Беларусі: 

• Сватанне,

• агледзіны (агляд гаспадаркі сям’і жаніха альбо нявесты), 

• заручыны (запоіны, змовіны, угодзіны), 

• запросіны (гасцей на вяселле), 

• зборная субота (дзявочы вечар). 

У сваты патэнцыйны жаніх выпраўляўся з бацькамі ці старэйшымі крэўнымі, гаваркімі знаёмымі. Мэта сватання — атрымаць згоду на шлюб і дамовіцца аб пасагу, умовах правядзення вяселля. У выпадку згоды сем’і мяняліся боханамі хлеба, ладзілася застолле. Адразу пасля ўдалага сватання маглі адбыцца заручыны, але часцей іх адкладалі на тыдзень — два.

Што значыць «даць гарбуза»

Са слоўніка фразеалагізмаў можна даведацца, што «даваць (даць) гарбуз (гарбуза)» — значыць адмовіць таму, хто сватаецца. Гэты выраз мае карані ў этнаграфічных рэаліях: выносячы гарбуз, дзяўчына паказвала сватам, што ім не радая.

Uradžaj harbuzoŭ  Ураджай гарбузоў. Фота Алены Ляшкевіч

Фразеалагізм жывы і сёння, і часам можа атрымліваць нечаканыя ўвасабленні. Да прыкладу, 5 снежня 2019 г., пратэстуючы супраць інтэграцыі з Расіяй, беларускі ў нацыянальных строях выкацілі гарбуз да расійскай амбасады ў Мінску.

Заручыны — радасць і абавязкі

Згода на шлюб магла канчаткова замацоўвацца на запоінах, якія называлі таксама малыя заручыны (гэты звычай зафіксаваны не па ўсёй Беларусі). У сваю чаргу, заручыны маглі звацца вялікія запоіны і адбывацца праз тыдзень пасля запоінаў. 

Пасля запоінаў альбо заручынаў (іншыя назвы гэтага этапу падрыхтоўкі да вяселля — змовіны, угодзіны) дамова аб шлюбе лічылася канчатковай. Бацькі маглі забараніць дзяўчыне наведваць моладзевыя забавы. У некаторых мясцовасцях нявесце на заручынах распляталі касу, і так яна павінна была хадзіць да самага вяселля, што сведчыла аб яе асаблівым статусе. Ужо на заручынах пачыналі гучаць вясельныя песні. З таго моманту пару звалі жаніх і нявеста (альбо малады і маладая, князь і княгіня, заручоны і заручоная).

Viasieĺny vianok
 Вясельны вянок. Фота Алены Ляшкевіч

Кавалер, якому не пашанцавала стаць жаніхом, ужо з моманту заручынаў дзяўчыны, а не вяселля, страчваў надзею на шчасце. Нездарма ў лірычнай песні ёсць радкі:

Да ўчора была дзяўчына мая,

А цяпер яна заручоная.

Ці магчыма адмовіцца ад шлюбу пасля заручынаў

Дзяўчына магла адмовіцца ад шлюбу пасля заручынаў, але тады яе сям’я павінна была заплаціць за прывезеную сватамі гарэлку, а бок жаніха — вярнуць усе падарункі, атрыманыя ад нявесты, у тым ліку хлеб і жыта, якое насыпалі ў бутэльку з-пад гарэлкі на запоінах. 

Калі адмаўляўся хлопец, то яго сям’я аплочвала ўсе выдаткі. Адмова ад вяселля пасля заручынаў лічылася вялікай ганьбай для абодвух бакоў, але для жаніха ўсё ж большай.

Вясельныя падарункі

Падарункам жаніха нявесце на заручынах часцей за ўсё былі прадметы адзення, якія яна потым надзявала на вяселле. Нявеста таксама рабіла падарункі жаніху і яго сям’і: часцей за ўсё прадметы тэкстылю — саматканае палатно, ручнікі, наміткі, хусткі. Мужчыны маглі адразу завязваць іх праз плячо, а на вяселлі такім чынам вылучаліся сваты. 

Ekspazicyja «Viasiellie» ŭ Bielaruskim dziaržaŭnym muziei narodnaj architektury i pobytu
Экспазіцыя «Вяселле» ў Беларускім дзяржаўным музеі народнай архітэктуры і побыту. Фота з інстаграма музея

У другой палове ХХ ст. самаробнае палатно ў якасці вясельных падарункаў паступова замянілі адрэзы крамных тканін. 

Бывала, што ўжо на заручынах маладыя абменьваліся пярсцёнкамі.

А што ў нашы дні

Сёння заручыны ў Беларусі не маюць юрыдычнай сілы. Але гэта зусім не значыць, што можна падыходзіць да падрыхтоўчага этапу стварэння сям’і абы-як і спадзявацца на «авось». Каб дзяўчына пагадзілася на шлюб, лепш падрыхтаваць стылёвы і канцэптуальны пярсцёнак. Напрыклад, ад брэнду «Беларускі край».

Piarscionak Bielaruś
Тонкі срэбны пярсцёнак «Беларусь

Piarscionak Bielaruś
Шырокі срэбны пярсцёнак «Беларусь»

Piarscionak Bielaruś
Шырокі пазалочаны срэбны пярсцёнак «Беларусь» 

Piarscionak Bielaruś
Шырокі срэбны пярсцёнак «Беларусь» з London тапазам

Piarscionak-abiareh «Znička»
Срэбны пярсцёнак-абярэг «Знічка»

Такія пярсцёнкі дакладна ацэніць кожная беларусачка. І, канечне ж, дарыць іх можна не толькі на заручыны ці на вяселле, але і на любое свята, ці проста, каб зрабіць прыемнае каханай.

Больш прыгожых пярсцёнкаў на сайце брэнду «Беларускі край».

Алена Ляшкевіч, budzma.org