Даб, эмбіент, джаз і харавыя спевы. Дзіцячы тэатр з непаўторнай Бенькай. Майстар-класы ад нямецкай мастачкі Ліны Хесінай. Форум “Альтэрнатыўны панядзелак”, арганізаваны Свята-Елісавецінскім манастыром на прасторы хаба KORPUS8 у Мінску, — гэта не толькі вялікая культурная падзея, але і маштабны інклюзіўны праект. Удзельнікамі творчых заняткаў, выставаў і проста гледачамі сталі людзі з абмежаванымі магчымасцямі. 
— “Альтэрнатыўным панядзелкам” мы хацелі звярнуць увагу на нестандартны светапогляд і творчасць людзей з асаблівасцямі развіцця. Гэта важны крок насустрач адно аднаму,— расказала Марыя Іванова, аўтарка праекта, а таксама кіраўнік студыі дзіцячай анімацыі “Мы ёсць!”, створанай у манастыры.
— У Маскве, дзе я жыла раней, добра развіты моладзевы праваслаўны рух, — расказвае Маша Котава, адна з арганізатарак “Альтэрнатыўнага панядзелка”. — Свой моладзевы клуб ёсць практычна ў кожным храме. Напрыклад, айцец Касьма з Данскога манастыра арганізоўвае музычныя фэсты з удзелам Леаніда Фёдарава з “АўкцЫёна”, Аляксандра Скляра з “Ва-банкъ”, Псоя Караленкі ды іншых. Свята-Елісавецінскі манастыр — дзіўнае месца. З усімі сваімі мастацкімі майстэрнямі, падворкамі, канцэртамі, спектаклямі, студыямі, сацыяльнай дзейнасцю ў інтэрнатах… Тут сапраўды шмат творчых людзей, а творчасць яднае. Мы вырашылі правесці вялікую творчую прэзентацыю абноўленага сайта манастыра ў фармаце“альтэрнатыўнага панядзелка”. А што з гэтага атрымалася, вы самі бачыце.
“Альтэрнатыўны панядзелак” нагадаў вялікі каўчэг, што курсуе ад выспы да выспы. На Выспе літаратуры кнігу “Дзве аповесці пра каханне” прэзентавала кампазітар і рэгент, манахіня Іуліянія (Дзянісава). Манах Арсеній (Ёванавіч) з Чарнагорыі, аўтар кнігі “Бог і рок-н-рол”, расказаў пра свой няпросты шлях да Бога.
У невялікай ціхай лаўнж-зоне можна было проста пасядзець сам-насам са сваімі думкамі і паглядзець цікавую фотавыставу “Под парусом во ржи” — пра міласэрных сясцёр і іх працу з асаблівымі людзьмі. Побач працавала вітражная майстэрня, непадалёк давалі майстар класы кавалі. Часам хацелася размножыць сябе, каб трапіць усюды і не прапусціць нічога цікавага.
Грамчэй за ўсё было на Выспе музыкі. Музыканты праекта Yarga sound system прывезлі ў Мінск музычную лодку-аднадзярэўку і цэлы “мяшок” спеваў рускай Поўначы. Віртуозныя выканаўцы гітарных эцюдаў Benny d’Art выкладалі адну за адной мелодыі ў сакавіты музычны пазл. Самым нечаканым (нават для саміх удзельнікаў праекта) вяртаннем восені стаў выступ “Хайле Тумс”. Дзесяць гадоў таму гурт злучаў адной ніткай аматараў сузіральных вандраванняў па загадкавых музычных галактыках, што не маюць выразных вызначэнняў. Укалыхвальны этнадаб, world music, джаз ва ўсіх ягоных адценнях, рэгі і нават тэмпераментнае танга — усяго патроху на доўгую памяць сэрца. Атмасферу стварылі пяшчотны, нібы кветка, вакал Марыны Неўгень (“Нагуаль”, “СпасиБО”, “Невгень”) і музыканты рэгі-гурта “Адыс Абеба”. Вось Марына спявае, і табе падаецца, што праз хвіліну ты выйдзеш з улюбёнага клуба NC, пойдзеш па трамвайных рэйках дадому (метро ж, вядома, не працуе), а на галаву будзе валіцца нечаканы лістападаўскі снег.
Свая выспа была і ў дзяцей. Ды якая! Часам здавалася, што “панядзелак” — гэта суцэльны ранішнік, таму што маленькіх наведнікаў было больш, чым дарослых. Бенька паказала спектакль “Чароўная крэйда” (па матывах казкі нарвежскай пісьменніцы Сінены Хоп). А ўсімі любімы Маляваныч з “Калыханкі” (актор Аляксандр Ждановіч) — старога добрага Айбаліта. Дзеці размалёўвалі гліняных рыб, малявалі на восеньскім лісці, танцавалі пад басэтлю, гралі на этнічных афрыканскіх барабанах і танцавалі пад “дарослую” музыку.
Ля Выспы іканапісцаў можна было пачаставацца гарбатай, а самі мастакі адказвалі на пытанні і паказвалі асноўныя тэхнікі іканапісу. Незвычайныя карціны людзей з асаблівасцямі развіцця былі прэзентаваныя на Выспе асаблівага мастацтва. Дарэчы, мастаком у гэтым вялікім “плаванні” мог стаць кожны: знайсці чароўны куфар, атрымаць артэфакт (фрагмент мазаікі), падысці да незвычайнай Рыбы і дадаць свой “штрых” у калектыўны арт-аб’ект. А потым пайсці і спантанна адправіць ліст сябру — арганізатары падрыхтавалі душэўныя малюнкі і нават канверты. Альбо проста папіць гарбаты і пагутарыць са старым прыяцелем, якога даўно не бачыў і выпадкова-невыпадкова сустрэў гэтым панядзелкам.
Кася Кірпацік, фота – Зарына Кандрацьева
