Штогадовы трэш на Масленіцу ў Магілёве сёлета выйшаў на новы ўзровень.
Ім было мала адзначаць разгульнае паганскае свята з натоўпам п’янага неадэквату ў цэнтры горада, дык сёлета яны яшчэ і фантан пад стол прыстасавалі: расклалі на борціках ежу і бухло, загадзя падаслаўшы пад іх цэлафанавыя пакуначкі. Па-першае, i не накрышылі, па-другое, i дарагі граніт слядамі ад бутэлек не сапсавалi.
Масленіца ў Магілёве — не тое месца, куды можна прыйсці адпачыць сям’ёй. Гэта такая падзея ў канцы зімы, калі завод стаіць, працы няма, грошай не плацяць трэці месяц, бухаць дома ўжо надакучыла, хочацца дзвіжухі, а грошай на карчму няма і ў госці ніхто не кліча. Вялізныя чэргі па блінаы (адна ці дзве кропкі з імі — гэта наогул Масленіца была?), гарэлка ракой і сумнеўныя конкурсы для дарослых — вось у некалькіх словах тое, што адбывалася 17 лютага на фантанах каля “Тэхнапарка”. Некалькі пунктаў грамадскага харчавання з куртатым асартыментам, выродлівыя мяккія цацкі і выразаныя спехам дзеравякі замест заяўленых рамеснікаў, а яшчэ фізкультгурток для дзетак: хочаш — абруч круці, хочаш — мячык кідай, паскакаць яшчэ на месцы можна, папрысядаць там, не ведаю, дзеці ж любяць такое, лічаць арганізатары.
Свята страціла былое хараство некалькі гадоў таму, калі яго перанеслі ў цэнтр з Пячэрска (мабыць, каб не клапаціцца і не пускаць у адзіны гарадскі парк дадатковыя аўтобусы). Сагнаць усіх на невялікі пятачок з вялізнага парка чамусьці здалося гарадскім уладам выдатнай ідэяй: танна, злосна, ды і міліцыі менш занята, каб за п’яным народцам сачыць. На такое мерапрыемства людзі ідуць ад тугі і роспачы, таму што на працы прымусілі, ды і ўсё роўна больш няма куды: горад і так не песціць жыхароў падзеямі. Так, на гэтыя падзеі няма грошай, але навошта ж гэтым безграшоўем і галечай пышыцца? Нават адносна нядрэнная анімацыйная праграма ад студэнтаў Магілёўскага дзяржаўнага каледжа мастацтваў не выратавала сітуацыі, хоць і відаць было, што хлопцы i дзяўчаты сумленна стараліся.
Што сапраўды стала лыжкай мёду на гэтым свяце — дык гэта адліга: значыць, хутка ўжо можна будзе ехаць саджаць бульбу, а гэта не толькі забаўка, але і суцэльная карысць! Ды і румянае пудзіла на фантанах у суботу ўсё ж такі спалілі, праўда, да вечара пайшоў снег, так што, можа, і не спрацавала шаманства, вясна не прыйдзе, і Магілёў працягне тануць у балоце безвыходнасці і засмучэння.
Іра Тонева, фота – Марыя Гілёва
