У Міжнародны дзень роднай мовы ў Магілёве прайшла ўжо традыцыйная акцыя “Люблю цукеркі і беларускую мову”. Чацвёрты год запар валанцёры ТБМ раздаюць магілёўцам цукеркі і просяць наўзамен напісаць слова на роднай мове ці ўспомніць якую-небудзь знакавую дату для беларускай гісторыі ці культуры.
— Людзі здзіўляюцца і перапытваюць: няўжо вы бясплатна цукеркі раздаяце? — распавядае кіраўнік магілёўскага аддзялення ТБМ Алег Дзьячкоў. — А мы адказваем: не, не бясплатна, а за адно беларускае слова.
Магілёўцам акцыя падабаецца: 9 з 10 чалавек усміхаюцца, з задавальненнем бяруць цукерку і ахвотна пішуць беларускае слова, часцей за ўсё гэта “дзякуй”. Есць і тыя, хто пахмура праходзіць міма, але такiх мала.
— Старэйшае пакаленне лепей мову ведае, — дзеляцца назіраннямі валанцёры. — Але і моладзь не адстае, гэта радуе.
Сярод слоў, запісаных на паперцы ў абмен на цукеркі, — “каханне”, “спатканне”, “шлюб”, “спадарожнiк”, “гонар”, “радзiма”, “мацi” — цэлае жыццё. Велізарны пяцікілаграмовы пакет цукерак усяго праз гадзіну падыходзіць да канца. Колькі дакладна прысмакаў раздалі валанцёры, ніхто не лічыў. Відаць, што гэтыя людзі шчыра натхнёныя ідэяй, ловяць сапраўдны кайф ад таго, што робяць, і магілёўцы гэта адчуваюць, заражаюцца натхненнем, настрой у людзей падымаецца, далей ужо ідуць з усмешкай на твары.
— Калі б мне так за кожнае беларускае слова па цукерачцы давалі, то я, магчыма, і размаўляла б па-беларуску заўсёды, — смяецца магіляўчанка Юля. — Я мову ведаю, але не размаўляю на ёй, таму што ніхто не размаўляе, не хачу быць белай варонай. Калі б усе гаварылі па-беларуску, то я б таксама, вядома. У школах вывучаць яе трэба абавязкова, мы ж беларусы, — упэўненая дзяўчына.
— Я сам не з Беларусі, але некалькі слоў ведаю, напрыклад, “дзякуй”, — прызнаецца Валерый, які ў Магілёў прыехаў з Украіны. — А наогул мова ў вас зразумелая, прыемная, яшчэ і цукеркі даюць — увогуле, адно задавальненне размаўляць па-беларуску!
Іра Тонева, Марыя Гілёва
