У новым роліку арт-праекта «Словы мацней» свае вершы чытае паэтка і цымбалістка Ганна Шакель.
Арт-праект «Словы мацней» — гэта Беларусь галасамі сучасных беларускіх літаратараў.
Ідалка
1
я б хацела праходзіць скрозь
людзей
павевам ветру
забіраючы іх
чорныя плямы
з сабою
гэта метад дзеяння бога
а я зробленая сваімі рукамі
ідалка
перад якой стаяць
мае ж калені
2
у кожнага цэлы воз хэндмэйду
пернікавы дом дзяцінства
гербарый бабулінай смерці
спарыш былых стасункаў
вось мае каштоўнасці
бог як злодзей
прабіраецца ў жыцці
і крадзе што заманецца
ніхто не памятае злодзея ў твар
але паўсюль вісяць яго фотаробаты
увага, вышук
бог
узнагарода – бясконцасць
я не памятаю злодзея ў твар
я не памятаю што ён скраў
памяць
я не памятаю злодзея ў твар
я не памятаю што ён скраў
я не памятаю хто я
скрадзены фотаробат на пернікавым доміку
3
бясконцасць – кола
ганчарная кружэлка
потная гліна яго цела –
музыка для маіх рук
4
не за яго рэбраў краты
мяне пасадзілі
падумаць над сваімі паводзінамі
я верхняе рабро
трохкутнага кола
зусім не вядома
ці стане каню лягчэй
калі я злезу з воза
баба Маня
1
баба Маня нарадзілася
ў сям'і з палямі, сенакосам і лесам
бацька ведаў, як сабраць радыё,
і не жадаў ведаць ні кукарэку
ад чалавека
пад сталінавым партрэтам
радыё,
палі, сенакос і лес
забралі разам з бацькам
у сям'і нарадзілася ціша
пакой лішні
аддалі ў вайну партызанам
- Куды ідзеш, дзеўка?
- Мама па хлеб паслала, -
прыкрывала хусцінкай лекі.
агонь над хатай палаў,
як трох нямецкіх цукерак
абгорткі чырвоныя
некалі
пачтальёнкай
разносіла весткі
і благія, і добрыя:
жыццё як карова -
бела-чорнае
адбудоўваўся дом,
насаджваліся гароды,
малако калхозных кароў
вылівалася ва ўзнагароды
расхрыстаныя грудзі
квяцістага халата.
Беларусь -
тая самая хата
- Я сёння сніла бабу Маню.
- Да змен надвор'я, да туманаў.
2
я вуха,
я слімак мазгоў, схаваны ў ракавіне.
я ракавіна, што паглынае думак тваіх пясок.
я самкнутыя вусны,
твой пясок абрастае маёй перламутравай слінай.
я пярліна,
ты ў руках не трымаў нічога, цяжэйшага за мяне.
якія камяні,
якія жанчыны,
якое ўкаменаванне жанчын?
я сухое вока,
што бачыць, як слёзы іншых жанчын
плёскаюцца ля тваіх ног
і як ногі табе выціраюць іншых жанчын валасы.
я валасы, скручаныя ў спіраль,
я іх зыбкі вір.
я зыбкі пясок думак тваіх -
не пакінуць на ім ні следу.
я цень,
які слімаком за табой паўзе.
я прыпаўзла
намасціць цябе
сваёй сліззю,
а пясок праху твайго
узняўся бурай.
3
на руках
жанчыны
з дрэва
плод
са смакам
хлеба
Ганна Шакель — паэтка і перакладчыца. Нарадзілася 7 ліпеня 1998 года ў горадзе Маладзечна. Атрымала адукацыю ў МДЛУ. Навучалася ў Беларускім Калегіюме і Школе маладога літаратара «W/Rights». Публікавалася ў выданнях litaratura.org, «Маладосць» і «Дзеяслоў», брала ўдзел у праекце «ZRAMY». Ганна — пераможца конкурсу рукапісаў «Неба з сабой».
Паэзія Ганны — гэта прастора для лінгвістычных гульняў, спроба пераасэнсаваць свае карані з дапамогай фальклорных матываў, замоўнай мелодыкі вершаў.
Асобныя творы Ганны перакладзеныя на англійскую, нямецкую, украінскую, нарвежскую мовы.
У межах арт-праекта «Словы мацней» кожную сераду ў 20:00 на нашым ютуб-канале «Будзьма» выходзяць відэаролікі, у якіх сучасныя беларускія аўтары чытаюць свае творы.
Для каго гэты праект?
Для ўсіх, хто згубіўся ў сваім унутраным горадзе, каму не хапае энергіі, каму цяжка знайсці сілы і натхненне, каму баліць; для тых, хто не ведае, як выказаць свае пачуцці; для тых, хто верыць, і хто, ужо перастаў верыць; для тых, хто марыць, каб працягваць марыць; для тых, каму кожны дзень — змаганне, і для тых, хто перастаў ці ніколі не спрабаваў змагацца — усім-усім беларусам у Беларусі і за мяжой абавязкова для праслуховання.
Чаму?
Таму што гэтыя вершы — самы лепшы доказ таго, што словы мацней.
А яшчэ таму, што гэта сапраўднае відовішча — як аўтар чытае свой уласны твор — якое, між іншым, не так і лёгка ўбачыць ужывую ў сучасных умовах.
Глядзіце, натхняйцеся і дзяліцеся відэаролікамі!
Нагадаем, у першай частцы праекта «Словы мацней» сучасныя дзеячы культуры, якія пацярпелі ад пераследу і ўціску за культурніцкія акцыі пасля выбараў прэзідэнта 2020 года, чыталі творы сваіх папярэднікаў, асуджаных у сталінскія часы.
Для зручнасці мы сабралі ўсе ролікі праекта ў адзін плэйліст. Раім паслухаць.
Глядзіце яшчэ:
Антон Рудак у арт-праекце «Словы мацней»: «Страшна было напачатку да першай бамбардзіроўкі»
Барыс Пятровіч у арт-праекце «Словы мацней»: «Няма на гэтай зямлі нічога вечнага і нішто не нараджаецца зь нічога»
