• budzma.by
  • Пра нас
  • Крама
Будзьма беларусамі! Будзьма беларусамі!
telegram www.instagram.com/budzma/ Facebook.com vk.com twitter.com youtube.com
  • Актуаліі
  • Меркаванні
  • Гісторыя
  • Літаратура
  • Гатуем з «Будзьма!»
  • «Разумняты»
  • Словы мацней
  • Вандруем разам
  • Афіша
19.10.2017 | Беларусы свету

Лявон Юрэвіч: Вуду, зомбі і белыя рускія

 

Этнограф Стэнфард Нэйл Гербер, аўтар кнігі “Russkoya Celo” – пра беларускае мястэчка ў ЗША, а таксама (цікавая сувязь, зразумець бы) тэкстаў пра адметнасці сямей на Карыбах, падаўся Ганне Кісліцынай ў рэцэнзіі на нашую кнігу “Жанры” (Мінск, 2013) ледзь не прыдуманым персанажам, народжаным дзеля інтрыгі або містыфікацыі. Гэта яна яшчэ пра Сібрука не чула!

Уільяма Сібрука (William Buehler Seabrook), народжанага ў 1884 годзе ў Вестмінстэры, штат Мэрылэнд, акрэсліць нейкім адным азначэннем немагчыма; гэта быў журналіст (і ў пэўныя перыяды нават вельмі папулярны), вандроўнік і аўтар травелогаў, ветэран Першай сусветнай, садамазахіст, акультыст. Сярод знаёмых – сам Алістэр Кроўлі, Гертруда Стайн, Сінклер Льюіс, Олдас Хакслі, Томас Ман, Тэадор Драйзер (што праўда, назваць іх сябрамі наўрад ці можна; апошні дык наогул назваў Сібрука ў вочы “жоўтым журналістам”). Фрэнсіс Скот Фіцджэральд у зборніку эсэ “Crack Up” (1945), напісаным у сумны перыяд жыцця аўтара і выдадзеным адно праз пяць гадоў пасля ягонай смерці, але акурат у год самагубства Сібрука, згадвае такога ж, як і сам, пісьменніка-алкаголіка і кнігу аб спробах таго пераадолець залежнасць; ні назвы, ні імені не называе: на той час у тым патрэбы не было. Тым больш дзіўна, што сёння гэтае імя мала каму што скажа нават у Амерыцы.

Вярнуўшыся з вайны, куды пайшоў добраахвотнікам, у ліку таго самага страчанага пакалення, што і Хэмінгуэй, толькі старэйшым ад яго на добрых пятнаццаць гадоў, Сібрук таксама прагна хацеў рабіць Вялікую Літаратуру. От толькі ягоныя кароткія апавяданні – пра звышнатуральнае ці сэкс-злачынствы – адкідаліся рэдакцыямі з лёгкай пагардаю.

Прарывам сталася знаёмства з ліванскім студэнтам Калумбійскага ўніверсітэта, які ўсім знаёмцам расказваў пра сваю бацькаўшчыну і запрашаў наведаць яе. Сібрук ухапіўся за прапанову і ўжо праз два месяцы жыў сярод бедуінаў у пустэльні, знаёміўся з дэрвішамі, браў удзел у крадзяжы коней, быў адораны дзяўчынай-рабыняй для сэксуальных паслуг, нават перайшоў у іслам, каб зрабіць прыемнае гаспадарам, і ў выніку нарадзілася кніга, штo мела даволі гучны розгалас – “Adventures in Arabia: Among the Bedouins, Druses, Whirling Dervishes, and Yezidee Devil Worshipers” (1927).

Гэтая кніга вызначыла формулу пісьменніка, якой ён больш-менш карыстаўся пры напісанні ўсіх наступных: 1. Прыехаць у як мага больш экзатычную мясцовасць. 2. Шукаць і знайсці забароненае (месца, рытуал, культ). 3. Атрымаць пагрозлівае папярэджанне, а мо нават забарону (не хадзіць, не глядзець, не размаўляць), інакш – будзеш забіты/звар’яцееш/пракляты. 4. Перамагчы ўсё гэта; 5. Знайсці! Галоўны герой, ён жа аўтар – гэткі белы вандроўнік з адкрытым сэрцам і розумам у зямлі цемры і містэрый.

Наступная кніга, “Magical island” (1929), сталася бестселерам без аніякіх перабольшванняў (прададзена звыш паўмільёна копіяў!). Яна расказвае пра наведванне Сібрукам Гаіці (і што іх ўсіх вабіла на Карыбы?!) і знаёмства з вуду, з зомбі. Не ён прыўнёс гэтае слова ў ангельскую мову, але яму дакладна належыць слава шырокай папулярызацыі: амерыканскі зомбі ў літаратуры і кіно адпавядае ягоным апісанням. Нават больш: першы зомбі-фільм, што паклаў пачатак шалёнай вядомасці жудасцікаў з жывымі мерцвякамі, “White Zombie” (1932), у значнай ступені будаваўся на гэтай кнізе і карыстаў адтуль цэльныя дыялогі.

Пазней Сібрук выдаў не адну кнігу, і часам шакаваў прызнаннямі ў каштаванні чалавечага мяса (“троху падобнае на ялавічыну”) ці сэксуальным задавальненнем ад залучэння кабет у кайданы і падвешванні іх на страсе свайго хлеўчука, але ранейшай славы паўтарыць ужо не мог. Да ўсяго далучыліся праблемы з алкаголем, і ў 1933 г. ён добраахвотна аддаўся лячэнню, якое ў тыя часы было даволі брутальным; адна з працэдураў складалася з загортвання чалавека ў мокрыя прасцірадлы – зрэшты, для Сібрука, з ягонай любою да садамазахізму, тое было нават прыемна. Ад алкаголю ён не вылекаваўся, затое сапраўдным вынікам сталася яшчэ адна кніга – “Asylum (An Alcoholic Takes the Cure)” – ранні ўзор жанру мемуараў скандальнай славутасці, шчыры і балючы аповед.

Сібрук скончыў жыццё самагубствам, свядома прыняўшы смяротную дозу наркотыкаў, у 1945 г. Але яшчэ ў 1938 г. ён напісаў і выдаў троху нязвыклую для сябе кнігу, якая і сталася падставаю зацікаўлення аўтарам. Кніга называлася “These Foreigners: Americans All” (“Гэтыя замежнікі: усе амерыканцы”, Harcourt, Brace and Company. New York, 1938).

У прадмове Сібрук засцерагае чытача, што кніга не з’яўляецца працай па сацыялогіі, палітыцы ці эканоміцы. Усё, чаго хацелася аўтару, – гэта паказаць праз асабістыя, персанальныя, чалавечыя партрэты і замалёўкі, якога кшталту людзі суайчыннікі-амерыканцы, што яны прыўнеслі ў гэтую краіну, як жывуць на гэтай зямлі, як на іх глядзяць і як да іх ставяцца.

Кніга расказвае пра пяць групаў: скандынаваў, італьянцаў, немцаў, палякаў і рускіх, пра якіх шосты, апошні раздзел. Аўтар расказвае, што знаходзіцца ён каля Вестбуры (Westbury), Лонг-Айлэнд, але адначасна – ён “на Белай Русі. На Святой Русі” (с. 300). Ну і сапраўды: ягоны суразмоўца – князь Гагарын. Станфард Нэйл Гербер ухваляе. Тым болей што і далей у аповедзе – гусары, князі, адным словам, усе тыя “белыя рускія”.

Праўда, калі заходзіць аб “White Russian peasant members” (с. 309) гэтай грамады, цяжка здагадацца, пра каго ж там ходзіць – “белагвардзейскіх сялянаў” ці ўсё ж беларусаў? Тым больш што далей сам аўтар прызнаецца, што гэтыя рускія паходзяць “з Белай Расіі, Малой Расіі ці правінцый кшталту Карпата-Расіі або частак Польшчы, Фінляндыі, Літвы, якая ўжо зусім не Расея” (с. 319).

Затое праз дзве старонкі – згадка пра містэра Тарсаідзэ, які памятае, як Сталін абрабаваў банк, сам жа ён тут дапамагае з правядзеннем дзвюх імпрэзаў “Белай Русі”: “Алавэрды Баль” і “Рускі Марскі баль” (с. 321).

А вось на с. 344-345 чытаем пра падарожжа аўтара ў Чыкага: “Я спыніўся ненадоўга ў Чыкага, дзе найбольшае – па-за Нью Ёркам – гарадское разсяленьне рускіх. Я пазнаёміўся з Іосіфам Якавічам Варонка, Белым Рускім, нягледзячы на старазапаветная імя, калісьці міністрам у Керанскага, які дванаццаць гадоў выкладаў рускую мову ў школах Чыкага, а цяпер прасоўвае Руска-Амерыканскія праграмы на станцыі WSBC. Містэр Варонка, шчыры, вясёлы (“gay”) і які выглядаў троху як сам Керанскі, зарганізаваў Руска-Амерыканскі Радыё Клуб, запрасіў нас усіх на штогадовы баль і кабарэ ў Масонскі Храм на North авэню”. На балі прысутнічалі генералы, князі, баранэсы, кіроўцы таксі, афіцыянты.

Адным словам, “всё смешалось в доме” Белай Русі.

Прысутнасць беларусаў у гэтай кнізе можна, вядома, расцаніць не болей чым кур’ёз, падобна кнізе “Russkoya Celo”, але, як і там, тут можна знайсці свае станоўчыя бакі. Прынамсі два.

Першы, калі паверыць аўтару, дык адкрываецца новы і даволі нечаканы аспект дзейнасці Язэпа Варонкі ў Чыкага. Бо наўрад ці можна было прыдумаць, нават з Сібруковай фантазіяй, увесь баль з казакамі, балетам і спевамі ў гонар Раманавых.

Другое – адзначыць праробленую паваеннай эміграцыяй працу па адукаванні тубыльцаў, бо сёння ніводны этнограф, ніякі аўтар травелогу ўжо не зблытае беларуса з белагвардзейцам.

 

Лявон Юрэвіч

Публікацыя зроблена ў межах ініцыятывы “Грамадскі  ўдзел”, якая аб’ядноўвае розныя арганізацыі дзеля пашырэння грамадскай актыўнасці і развіцця грамадзянскай супольнасці.

Апошняе ў рубрыцы:

valiancina_shauchenka
Грамадства Музыка

Вакалістцы гурта «Варган» Ксеніі Глот прысудзілі 15 сутак адміністрацыйнага арышту

Пра вынікі суда над музыкай паведаміў яе муж і музыка Канстанцін Путронак у сваім Facebook. 30 чэрвеня ў Полацку...

valiancina_shauchenka
Замежжа Беларусы свету

У Кіеве назавуць тры вуліцы ў гонар выбітных беларусаў

Экспертная камісія па новых назвах вуліц зрабіла такі выбар падчас працэсу дэрусіфікацыі і дэкамунізацыі кіеўскіх вуліц. ...

valiancina_shauchenka
Мастацтва

Пайшла з жыцця лепшая ткачыха Маларытчыны, народная майстрыха Беларусі Сцепаніда Сцепанюк

У свой час яна аднавіла сакрэты ткацтва «кажушком» ўнікальнага Маларыцкага строю XIX — сярэдзіны XX стагоддзя. Раней...

valiancina_shauchenka
Грамадства Беларусы свету

У сузаснавальніка TheVillage-Беларусь і kyky Аляксандра Васілевіча скончыліся суды і ён з’ехаў з Беларусі

Зараз ён знаходзіцца са сваёй сям’ёй у Эстоніі. «Нечакана скончыліся суды! Абвінавачаны, асуджаны, але...

Апошнія навіны

    Грамадства Музыка
    Вакалістцы гурта «Варган» Ксеніі Глот прысудзілі 15 сутак адміністрацыйнага арышту
    Замежжа Беларусы свету
    У Кіеве назавуць тры вуліцы ў гонар выбітных беларусаў
    Мастацтва
    Пайшла з жыцця лепшая ткачыха Маларытчыны, народная майстрыха Беларусі Сцепаніда Сцепанюк
    Грамадства Беларусы свету
    У сузаснавальніка TheVillage-Беларусь і kyky Аляксандра Васілевіча скончыліся суды і ён з’ехаў з Беларусі
    Гатуем з «Будзьма!»
    Зразы завіўныя, як у Ягайлы на сняданак. Гатуем разам з «Будзьма»
    Гісторыя
    Вандруем разам з «Будзьма!» па Браслаўскім раёне. Частка сёмая
    Культура Грамадства Краіна
    У Копысі адкрылі бюст Янкі Купалы аўтарства кітайскага скульптара
    Грамадства
    У Полацку затрымалі музыку гурта «Варган» Ксенію Глот
    Музыка
    «Біг-Біт» – лонгплэй, які злучае пакаленьні Віктар Сямашка выдаў альбом, запісаны зь піянэрамі белроку
    Культура Мастацтва
    «Гэтая выстава як раз для тых, хто застаўся»: чым дзеляцца ў сваіх працах мастакі ў Беларусі?
    Замежжа Беларусы свету
    Тры папулярныя пытанні беларусаў пры пераездзе ў Польшчу: легалізацыя, медстрахоўка і нумар PESEL
    Грамадства
    Журналістку Таццяну Мацвееву выклікалі ў міліцыю і распытвалі пра «экстрэмісцкае фармаванне»
    Культура Гісторыя
    Як Рэч Паспалітая флот стварала.Лекцыя ад гісторыка Андрэя Радамана
    Музыка Беларуская мова Беларусы свету
    Топ-5 беларускіх трэкаў ад басіста гурта «Relikt» Змітра Наркевіча
    Гісторыя
    Дамашняя вайна роду Сапегаў

Афіша

  • 02.07 — 03.07

    ПАДЗЕЯ ДНЯ: Купалле на Запаведным востраве на Глыбоччыне

  • 02.07 — 24.07Выстава Марка Шагала ў Варшаве
  • 02.07 — 30.07Выстава «Янка Купала і Якуб Колас. Досціпы ад класікаў» у Мінску
  • 02.07 — 14.08Фотавыстава Віталя Бутырына «Паэтыка фотаграфікі» ў Мінску
  • 02.07 — 10.08Спаборніцтва па спартыўным арыентаванні Street-O ў Гродне
  • 02.07 — 09.07Выстава Аліны Блюміс «Межы і сінякі» ў Лос-Анджэлесе
  • 02.07 — 31.08Зброя ВКЛ на выставе ў Нясвіжы
  • 02.07 — 24.07Выстава выпускнікоў «Глебаўкі» ў Мінску

УСЕ ПАДЗЕI

Рассылка навінаў

Важнае пра нас

  • Што такое "Будзьма беларусамі!"
  • Рэкламадаўцам
  • Асобы кампаніі
  • Усе праекты "Будзьма!"
  • Рэдакцыйная пошта: razam@budzma.org

Папулярнае

    • «Дзейнічай як ЕГУ»: студэнтка ЕГУ абвесціла сухую галадоўку ля ўваходу ва ўніверсітэт
    • Актывістка Бондарава зноў вядзе вайну з кнігамі. На гэты раз — у краме «Green»
    • «Всё, что было, разделилось на до и после». Гурт «Би-2» выпусціў антываенны кліп на песню «Калыханка»
    • У Крэўскім замку знайшлі тунэль XIV стагоддзя. Чым карысная гэтая знаходка?
    • Выйшаў альбом беларускіх святочных строяў канца ХІХ стагоддзя
© Грамадская культурніцкая кампанія «Будьма беларусамі!», 2008-2019.
Логотип
Распрацавана і звярстана Логотип компании IBWM