Як я стаў беларусам

Раман Бекарэвіч: Мой доўгі шлях, альбо як я асэнсаваў сябе беларусам

Я нарадзіўся ў рускамоўнай сям’і, але ўсе мае родныя акрамя бабулі па матчынай лініі па пашпарце былі беларусамі. Першым штуршком да асэнсавання сябе беларусам, напэўна, былі мае першыя падручнікі й дадатковыя матэрыялы, што распавядалі пра паходжанне нашых нацыянальных сымбаляў (я пайшоў у школу акурат у 1991 годзе). Гэтыя кнігі прышчапілі мне на ўсё жыццё любоў да бел-чырвона-белага сцяга і Пагоні. І потым у 1995 годзе мне, дзіцяці, было вельмі цяжка зразумець чаму? Чаму мы павінныя...

Вольга Рудніцкая: “Кожная нацыя адрозная ад іншых і багатая”

— Тое, што я люблю Беларусь і што мне не ўсё роўна, што з ёй адбываецца, я зразумела ў школе. Гэта быў...

Руслан Ясаеў: “Беларускае мне вельмі роднае”

— Беларусам я менавіта стаў. Мае карані хаваюцца недзе ў гарах паўночнага Каўказа. Беларуска толькі маці, а...

Шчытова Таццяна: “Я нарадзілася беларускай”

Бягу над рэчкай сцежкай вузкай, Гукаюсь песняю з зямлёй. Я нарадзілась беларускай, Ды з чягам часу стала ёй. Я...

Зміцер Конанчык: “Хвароба прынесла абнаўленне”

— Гісторыя маёй беларускасці звязаная са зрокам. Я моцна застудзіў вока, была страшная хвароба, якую нават не буду называць. Думаў, што ўсё не так страшна, і вырашыў пераляжаць. У выніку...

Наталля Качаноўская: “Адчуваць сваю годнасць”

— Я нарадзілася ў Мінску яшчэ ў савецкія часы. У пэўным сэнсе мне пашанцавала: перажыла хрушчоўскую адлігу, брэжнявізм… Нарадзіўшыся ў СССР, толькі выязджаючы за межы сваёй рэспублікі, я...

Генадзь Трахімавіч: “Убачыў нешта новае – здзівіся”

— Я нарадзіўся ў панскай Польшчы ў 1934 годзе, маю ўжо 76 гадоў. Ваджу экскурсіі. Глыбокае, з якога я родам, адносіцца да Заходняй Беларусі. Да 1939 году мы былі пад панскай Польшчай....

Янка Пуціцкая: “Заўсёды любіла чытаць і больш за ўсё – гістарычную літаратуру”

— Як я ўсвядоміла сябе беларускай? Гэта доўгая гісторыя. Магчыма, усё пачалося яшчэ са школы: заўсёды любіла чытаць і больш за ўсё – гістарычную літаратуру. Цяпер я гісторык. Магчыма,...

Янка Барбук: “Мой народ увесь час намагаўся быць незалежным”

— Аднойчы настаўніца папрасіла клас маёй сястры намаляваць герб і сцяг (тады – Пагоня і бел-чырвона-белы). Малюнак маёй сястры доўга вісеў у школе, і я ганарыўся тым,...

Ірына Мішкевіч: “Я сапраўдная дачка сваёй зямлі”

— Нарадзілася я ў Ленінградзе і жыла там шэсць гадоў. Кожнае лета ездзіла да бабулі, адкуль прывозіла ў дзіцячы садок словы “патэльня”, “бульба”. Я кажу: “Гэта...

Андрэй Захарэвіч: “Нам ёсць чым ганарыцца”

У дзяцінстве я размаўляў па-беларуску ў асноўным з бабуляй і дзядулем, таму што маці ў мяне нарадзілася і нейкі час гадавалася ў Расіі – дачка вайскоўца. Таму беларускую...

Ганна Емялёва: “Гэта наш спосаб існаваць”

— Я нарадзілася на гэтай зямлі. І з часам пачала адчуваць яе. Адчуваць, што людзі, якія спрадвеку тут жылі, іх мова і культура – гэта сама гэтая зямля. Увесь...

Ганна Мядзведзева: “Гэта жыццё, гэта лёс”

— Тое, што мы беларусы, я ведала заўжды. Нават дзядуля, які з Бранскай губерні, называў сябе беларусам. Нават назва ў яго вёскі беларуская — Сачылава. Тады на...

Зміцер Трафімчук: “Стаў беларусам праз мову”

– Я стаў беларусам праз мову. Дзесьці на працягу году пераконваў сябе, што варта пачаць размаўляць па-беларуску. На той час я займаўся самаадукацыяй, шмат чытаў, спасцігаў...

Віталь Сіліцкі: «Быць у сваім часе»

Мая гісторыя – гэта гісторыя трансфармацыі з савецкага беларуса ў тое, што нашыя ворагі пагардліва вызначаюць як «сведаміт». Ну і хай сабе пагарджаюць, ці ўпершыню? А рос я...

Наталля Залеская: “Усвядоміла сваю адказнасць”

–  Мая гісторыя пераходу да беларускасці можа здацца даволі простай і банальнай  для ўсіх тых, хто ўжо зрабіў гэты крок. Проста аднойчы я прачнулася і зразумела, што больш...

1 2 3
10